به‌عنوان زنی که در جغرافیای سیاسی و فرهنگی‌ای زندگی می‌کند که تجربه‌ی انواع خشونت، تبعیض، تحقیر و تجاوز را دارد، کارهایم نمی‌توانند تنانه نباشند، نمی‌توانند زنانه نباشند، نمی‌توانند خراش نخورند یا به خود نپیچند.
فیلم‌های خوبی درباره‌ی زنان نویسنده ساخته شده که نشان می‌دهند آنها در طول تاریخ با چه سختی و مشکلاتی توانستند از طریق نوشتن هویت و فردیت ازدست‌رفته‌ی خود را به دست بیاورند، زندگی‌شان را تغییر دهند و دست به انتخاب‌های متفاوت بزنند و آثاری را خلق کنند که در آن زنان فرودست نیستند و حقوقی برابر با مردان دارند. هرکدام از آنها به نوعی گام مثبت و تاثیرگذاری در شکل‌گیری و جنبش فمینیستی برداشتند.
ایوانز انسانی است که لحظه‌ها را قدر دانسته و زندگی کرده است. خواندن داستان زندگی‌اش نویدی است برای تمامی انسان‌ها به‌ویژه برای زنانی که مبتلا به بیماری سرطان سینه هستند و نیز برای زنان کوهنورد تا با الهام از زندگی او به مبارزات و تلاش‌های خود برای درمان بیماری و صعود به قله‌ها ادامه دهند.
می‌دانید! کسی که تجاوز را تجربه کرده بیشتر از همه تاریخی که متجاوز روایت می‌کند را باور می‌کند. بیشتر از همه به دنبال فکت و مدرک است و بیشتر از همه فراموش می‌کند یا زور می‌زند که به یاد نیاورد، که کثیف نکند! و آنقدر فراموش نمی‌کند و از روایت خودش فرار می‌کند که می‌خواهد بمیرد تا به جای فراموشی، نیست شود به خاطر آن‌چه که نمی‌توان فراموش کرد!
