آموزش جنسی در چه سنی باید آغاز شود؟

تاقانون خانواده برابر:  امروزه بلوغ برای دختران، پسران و حتی کودکان کم سن و سال زودتر از گذشته اتفاق می افتد و تعلیم دهندگان دیگر استفاده از افسانه لک لک* و دیگر افسانه ها را درست نمی دانند. پس کودکان باید چه اطلاعاتی داشته باشند و چه موقع آن را کسب کنند؟

آن چه کودکان در 5 سالگی و در 15 سالگی باید بدانند

به کوشش: دبرا هاوزر (DEBRA HAUSER)[1]

متاسفانه برخی بحث ها مدارس را از فراهم کردن اطلاعات و مهارت های لازم برای افراد جوان به منظور تبدیل شدن به بزرگسالان با زندگی جنسی سالم باز می دارد. درست مانند سایر موضوعاتی که در مدرسه آموزش داده می شوند، آموزش جنسی باید به لحاظ رشدی مناسب، تدریجی و کامل باشد.

ترس غیر منطقی ناشی از این باور فرهنگی که آموزش رابطه جنسی به جوانان موجب می شود که زودتر رابطه جنسی برقرار کنند، مدیران و مربیان را از انجام آن چه که می دانند بهتر است یعنی ارائه آموزش جنسی مناسب، صادقانه و پی در پی به جوانان باز می دارد. نباید از نظر دور داشت که 30 سال تحقیقات سلامت عمومی به وضوح نشان می دهد که زمانی که افراد جوان چنین آموزشی را دریافت کنند، به احتمال بیشتر شروع روابط جنسی را به تاخیر می اندازند و وقتی در نهایت به لحاظ جنسی فعال می شوند احتمال استفاده از وسایل پیشگیری نسبت به آن هایی که آموزش جنسی دریافت نکرده یا تنها پرهیز از آن را یاد گرفته اند، در آن ها بیشتر است. اطلاعاتی که رابطه جنسی و تمایلات جنسی را منع می کنند، نه از کودکان حفاظت نمی کند بلکه آنها را نادان نگه می دارد.

نود و پنج درصد از آمریکایی ها قبل از ازدواج رابطه جنسی دارند. حدود نیمی از جوانان از سن 17 سالگی رابطه جنسی را تجربه می کنند. پی ریزی آموزش کیفی جنسی تنها راه برای حصول اطمینان از رشد جنسی سالم در جوانان است. این کار می تواند مکمل آن چه که کودکان در خانه یاد می گیرند باشد و با اطلاعات غلطی که کودکان از همسالان خود می آموزند و یا در اینترنت می یابند، مقابله کند. هرزه نگاری بهترین راه برای آموزش جنسی نوجوانان نیست بلکه خلا آموزش جنسی سیاست زده و ممنوعیت زای کلاس های درسی را پر می کند.

آموزش کیفی مسایل جنسی باید در مهد کودک شروع شود. دانش آموزان مقاطع اول ابتدایی باید نام های درست

قسمت های بدن خود، تفاوت بین لمس خوب و لمس بد و راه هایی را که به واسطه آن می توانند دوست خوبی باشند (پایه و اساسی برای روابط صمیمی سالم در سال های آتی زندگی) را یاد بگیرند. دانش آموزان کلاس های چهارم و پنجم به اطلاعاتی در مورد بلوغ و تغییرات بدن خود، امنیت اینترنت و اثرات مضر زورگویی نیاز دارند. و کلاس های هفتم، هشتم و نهم آماده دریافت اطلاعاتی در مورد تصویر بدن، باروری، خودداری، پیشگیری از بارداری، پیشگیری از اچ آی وی و بیماری ها، ارتباطات و موضوعی که بیشتر می خواهند درباره آن بدانند یعنی «رابطه سالم» هستند.

جوانان حق زندگی سالم دارند. آموزش صادقانه، پی در پی و جامع جنسی، پایه و اساسی برای کمک به آن ها در تبدیل شدن به بزرگسالان سالم از نظر جنسی است.

شما همیشه آموزش می دهید، اما نه آگاهانه

به کوشش: جاستین ریچاردسون (JUSTIN RICHARDSON)[2]

چند هفته پیش یکی از دوستان در سومین جشن تولد دخترش مرا به کناری کشید و با پایین آوردن صدای خود خواست تا نظر من را در مورد بداند که آیا او باید به دخترش بگوید که «نام واژن او، واژن است». (و در واقع، سعی کرد این سؤال را بدون استفاده از واژه «واژن» بپرسد). عکس العمل من یعنی عبارت «چرا که نه» پاسخی نبود که او منتظر بود بشنود.

در 10 سال گذشته، من و همکارم مارک شوستر‏‏* والدین را به شرکت دادن فرزندان شان در یک گفتگوی مداوم درباره روابط جنسی از نخستین سال های زندگی کودکان شان تشویق کرده ایم. ما همچنین توضیح داده ایم والدینی که فکر می کنند هنوز منتظر فرصتی برای گفتگو هستند اغلب دارند ناخودآگاه مقولات ضروری آموزش جنسی کودکان را به آنها ارائه می کنند.

مثال زیر را در نظر بگیرید. وقتی شما پوشک کودک یک ساله خود را عوض می کنید و او شروع به بازی با آلت تناسلی خود می کند، آیا شما لبخند می زنید و یا نگاه خود را بر می گردانید؟ آیا پوشک را می بندید یا صبر می کنید او کارش را تمام کند؟ پسر شما از این واکنش های متفاوت چه چیزی ممکن است یاد بگیرد؟

یا زمان حمام کردن است و شما در حال ساخت آهنگ های کوتاه درباره اعضای بدن کودک نوپای خود هستید. آیا واژن او را هم درنظر می گیرید؟ و اگر این کار را نکنید -اگر در واقع احساس شما کمی مانند دوست من و اکثر والدین مطالعه ای است که نشان می داد دختران نو پا به احتمال بیشتر واژه آلت مردانه را به جای هر نام خاص برای اندام تناسلی خود یاد می گیرند- این انتخاب چه چیزی ممکن است به دختر شما درباره روابط جنسی اش آموزش دهد؟

آموزش جنسی چه آن را بدانیم و چه ندانیم اتفاق می افتد. پس بهتر است که مسئولیت این فرآیند را با انعکاس نگرش خود درباره روابط جنسی و با توجه به آن چه که ما واقعا می خواهیم فرزندان ما در مورد مسائل جنسی فکر و احساس کنند به عهده بگیریم و سپس خودمان را محوری برای گفتن به آن ها کنیم.

ما همگی در مورد این که این آموزه ها چه باید باشند به توافق نخواهیم رسید. برخی والدین می خواهند فرزندان شان بدانند که این احتمال وجود دارد که وقتی بزرگ شدند همجنسگرا شوند. سایرین « و تانگو سه را می سازد» را ایجاد کرده اند، کتاب مصوری که من با پیتر پارنل§ در نوشتن آن همکاری داشتم و درباره دو پنگوئن نر بود که روی یک تخم می نشینند، تنها کتابی که بیشترین ممنوعیت را در امریکا برای چهار سال داشت (هم اکنون درست بعد از «پنجاه سایه خاکستری» شماره 5 است.)

اما یک پاسخ برای پرسش « آنها باید چه اطلاعاتی داشته باشند و چه موقع آن را کسب کنند؟» وجود دارد که آرزو می کنم همه ما بتوانیم تایید کنیم.

کودکان قبل از ایجاد اولین رابطه جنسی باید بدانند چگونه خطرات ابتلا به عفونت های مقاربتی و بارداری ناخواسته خود را کاهش دهند. اگر ما کودکان مان را قبل از رسیدن به سن فعالیت جنسی درباره ارزش تاخیر مقاربت یا استفاده از کاندوم به همراه روش مؤثرتر جلوگیری از بارداری (مثل استفاده از قرص) متقاعد نکرده باشیم، خطرات غیر قابل قبولی را برای رفاه فرزندان مان به بار می آوریم.

من می توانم به چیزهای ساده تری از کشاندن یک نوجوان 13 ساله به گفتگو در مورد پیشگیری از بارداری فکر کنم. اما این گفتگوها با فرزندتان در صورتی که پرداختن شفاف و با روش های مناسب سن به مسائل جنسی خط مشی رابطه شما بوده است، می تواند کمتر مشکل زا باشد.

مدارس باید درس ها را از کودکستان شروع کنند

به کوشش: استفانی ا. وایت (Stephanie A. Whyte)[3]

در ماه فوریه، هیات آموزش شیکاگو سیاست جدیدی را در مورد آموزش سلامت جنسی، با تاکید بر دستورالعمل متناسب با سن و آموزش پزشکی دقیق و جامع سلامت جنسی برای همه دانش آموزان مدارس دولتی شیکاگو تصویب کرد. این سیاست مستلزم حداقل 300 دقیقه آموزش مسائل جنسی در سال برای کودکستان تا کلاس چهارم و 675 دقیقه در سال برای کلاس های پنجم تا دوازدهم است.

حوزه ها و درس های این مبحث هم تراز با استانداردهای ملی آموزش جنسی هستند. برای کلاس های پایین تر، برنامه درسی به منظور طرح شالوده ای برای آموزش جامع سلامت جنسی، از جمله درس هایی در مورد آناتومی و فیزیولوژی، تولید مثل، روابط سالم و امنیت شخصی در نظر گرفته شده است. این برای دانش آموزان کلاس های پنجم تا دوازدهم پایه ای برای گسترش دستورالعمل بنیادی و افزایش یادگیری در حوزه هایی مثل خودداری، وسایل توصیه شده پزشکی پیشگیری از بارداری، انتقال و پیشگیری از عفونت های مقاربتی از جمله اچ آی وی و روابط سالم می شود که شامل تصمیم گیری آگاهانه، گرایش جنسی و امنیت شخصی است.

شش درس تدریس شده در مهد کودک عبارتند از:

• بدن من: نام ها و نقاط دقیق پزشکی قسمت های خارجی بدن.

• لمس خوب/ لمس بد: تفاوت بین لمس کردن مناسب و نامناسب توسط دیگران و چگونه ایمن ماندن.

• تولید مثل موجودات زنده: تفاوت بین چیزهایی که زنده و غیرزنده هستند، چرخه زندگی و این باور که تمام موجودات زنده می توانند تولید مثل کنند.

• خانواده: ساختارهای مختلف خانواده و چگونگی تغییر آن ها و نام ها و روابط اعضای خانواده.

• احساسات: چگونه احساسات ناراحت کننده را بشناسیم و از پیام «من» به عنوان شخص فاعل تصمیم گیرنده برای بیان آنها استفاده کنیم.

• زورگویی: چگونه زورگویی را بشناسیم، چرا زورگویی اشتباه است و چگونه آن را گزارش دهیم.

 آموزش را سریع و حتما قبل از بلوغ آغاز کنید

به کوشش: رابی ه. هریس (Robie H. Harris)[4] 

اولین باری که والدین نام اندام های مختلف بدن از جمله اندام های تناسلی را به یک کودک نوپا و یا کودک پیش دبستانی می گویند، آموزش مسائل جنسی را شروع کرده اند. این آموزش همچنین می تواند هنگامی آغاز شود که کودکان سوال هایی درباره مسائل عمیق که گاهی پاسخگویی به آن ها دشوار است می پرسند، مثلا: «من از کجا آمده ام؟» و «چرا بدن من با بدن شما متفاوت است؟»

ما هر چه زودتر شروع به صحبت در مورد روابط جنسی با فرزندان، حتی جوان ترین فرزندان مان کنیم، بهتر است؛ چرا که این کار تنها شانس ما را در ادامه گفتگو در مورد سلامت جنسی با آن ها در طول سال های رشدشان در تمام مسیر بلوغ و جوانی افزایش خواهد داد. به عنوان نویسنده ای که کتاب هایی در مورد تمایلات جنسی برای کودکان 4 تا 14 سال یا بیشتر نوشته است، من همیشه اجازه می دهم والدین بدانند که اگر هنوز شروع به صحبت با کودکان خود نکرده اند، «آستین ها را بالا زده، نفس عمیقی کشیده و به محض این که توانستید شروع کنید و در صورت امکان، قبل از این که دوران بلوغ آغاز شود این کار را بکنید. کودکان ما می دانند که ما کامل نیستیم بنابراین اگر شما من من کرده یا لکنت زبان پیدا می کنید، فقط بدانید که می توانید دوباره روز دیگری بیایید و با کودک خود صحبت کنید.» امروزه چندین کتاب کودک معتبر در مورد روابط جنسی برای کودکان و نوجوانان وجود دارد. بسیاری از این کتاب ها می توانند به بزرگسالان در فهمیدن اطلاعاتی که کودکان در هر سن و مرحله ای نیاز دارند کمک کنند و می تواند به آن ها زبانی را که برای گفتگو با کودکان خود درباره این موضوع پیچیده نیاز دارند، ارائه دهند.

کتاب های نوشته شده برای کودکان و نوجوانان یکی از راه های «گفتگو»ی مستقیم، صادقانه و متناسب با سن با کودکان است که به آن ها اطلاعات ساده و دقیق می دهد. به اشتراک گذاری یک کتاب با یک کودک خردسال، یا اجازه دادن به یک کودک بزرگ تر که به طور مستقل کتابی را بخواند، اغلب به پرسش ها و گفتگوهایی در مورد سلامت جنسی منجر می شود و همچنین می تواند به نگرانی ها یا اطلاعات غلطی که کودکان ممکن است داشته باشند و درباره آن ها متعجب یا نگران باشند بپردازد.

کودکان و نوجوانان تنها زمانی می توانند مسئول انتخاب هایی که درباره سلامت جنسی خود می گیرند باشند که درکی قوی از بدن و تمایلات جنسی خود داشته باشند. آیا این چیزی نیست که همه ما برای کودکان و نوجوانان خود می خواهیم- که قادر به مسئولیت پذیری در انتخاب هایشان باشند؟

وقتی پای رابطه جنسی درمیان باشد، خطرات واقعی و جدی وجود دارد: از جمله ابتلا و یا انتقال یک عفونت مانند اچ آی وی و یا باردار شدن در زمانی که شما برای مراقبت از یک کودک بیش از حد جوان هستید. در حال حاضر اکثر کودکان بزرگ تر به فن آوری هایی دسترسی دارند که جستجو درباره مسائل جنسی را امکان پذیر می سازد و به کودکان دسترسی به سایت هایی را می دهد که می توانند پر از اطلاعات غلط در مورد سلامت جنسی باشند و خطرات جدی جدیدی را برای آنها ایجاد کنند.

صحبت کردن با کودکانمان و آماده نمودن آن ها با کتاب ها و وب سایت های معتبر ابزارهایی هستند که برای کمک به آن ها در سالم ماندن در طول دوران کودکی و نوجوانی می توانیم استفاده کنیم. آموزش آن ها یکی از موثر ترین ابزار پیشگیری است که داریم.

در اغلب موارد، والدین نخستین معلمان آموزش جنسی فرزندان خود هستند. اما با بزرگ تر شدن کودکان، پزشک یا پرستار آن ها، معلم کلاس، کتاب دار، معلم علوم و یا گاهی اوقات یکی از فرد معتمد مذهبی نیز می توانند به آموزش کودکان ما کمک کنند. هنگامی که کودکان و نوجوانان در جوامعی که از آموزش مسائل جنسی حمایت می کنند رشد می یابند، که اکثریت آمریکایی ها این گونه اند، شانس این که بسیاری از آن ها قادر به تصمیم گیری های مناسب و به جا در مورد بدن و سلامت جنسی خود باشند و بزرگسالان سالمی شوند، به وجود می آید.

منبع:

http://www.nytimes.com/roomfordebat…