بیا تا حال یکدیگر بدانیم/ مریم نیک‏پور ـ روزنامه‌‏نگار، کارشناس ارشد مدیریت رسانه

بیدارزنی:‌ این روزها مدام از خشونت علیه زنان می‌‏شنویم و حرف می‌‏زنیم و منظور ما بیش‏تر خشونت مردان علیه زنان است. اما پدیده خشونت صرفاً به خشونت مردان علیه زنان ختم نمی‌‏شود و وجه پنهانی دیگری هم دارد که اگر مهم‌‏تر نباشد، از اهمیت قابل تأملی برخوردار است. تاکنون به خشونت زنان علیه زنان فکر کرده‌‏اید؟ کافی است کمی به اطراف خود بنگریم تا نمونه‏‌های بارز و متعدد این نوع خشونت را بیابیم.

نقطه آغازین این نوع خشونت معمولاً در خانواده است، زمانی‏‌که مادر به عنوان هم‏جنس به دلیل باورها و تعصبات منفی از داشتن فرزند دختر ناراحت است یا بین فرزندان دختر و پسر خود فرق می‏‌گذارد و از همان ابتدا به پسر القا می‌‏کند که تو به دلیل مرد بودن، از انجام برخی مسئولیت‌‏ها آزادی و تو به دلیل زن بودن باید چنین و چنان کنی.

خشونت زنان علیه زنان به جامعه‏‌ای خاص محدود نمی‏‌شود و در جوامع مختلف کم یا زیاد مشاهده می‌‏شود. زنان گاهی با تحقیر، استفاده از حربه‏‌های زنانه، خیانت، مانع‌‏تراشی در راه موفقیت و پیشرفت و… روح و روان هم‏جنس خود را نشانه می‌‏گیرند و البته او را در شرایط خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی بدی قرار می‌‏دهند. قصه دردناک خیانت که بارها شنیده‏‌ایم یا شاهدش بوده‏‌ایم نوعی خشونت است؛ یا در محیط‏‌های کاری بارها شاهد بوده‌‏ایم که زنی با کمک گرفتن از زیبایی‏‌ها و جذابیت‏‌های ظاهری یا فنون زنانه، همکار زن خود را کنار زده و مانع پیشرفت او در کار شده است.

مبارزه با خشونت علیه زنان به همکاری بخش‌‏های مختلف جامعه از جمله دولت و اصلاح قوانین نیاز دارد اما فراموش نکنیم که هر تغییری ابتدا از فرد آغاز می‌‏شود و تا نیاز به تغییر و کوشش برای ایجاد آن در خودِ ما وجود نداشته باشد، سفت و سخت‌‏ترین قوانین هم کاری از پیش نمی‌‏برند. بیایید تغییر را از خودمان آغاز کنیم و با هم‏جنس خود مهربان باشیم. مادر مهربان، دخترت را عزیز بدار و فراموش نکن رفتار امروز تو، زندگی فردای دخترت را می‏‌سازد. خانم عزیز بدان که ما تنها زیبایی‌‏های ظاهری و جذابیت‏‌های جنسی‏مان نیستیم و توانایی‌‏ها و مهارت‌‏های بسیاری داریم. به جای رقابت براساس این جذابیت‏‌ها، استعدادها و مهارت‌‏هایمان را بشناسیم و آن‏قدر توانا شویم که تغییر ممکن شود.