زنان انقلابی دنیا: اوندینا پتینی

برگردان: نیکزاد زنگنه

بیدارزنی: اوندینا پتینی[۱] (۲۰۰۳-۱۹۲۵) یکی از اعضای مقاومت ضد فاشیسم در ایتالیای زمان جنگ جهانی دوم و فعال سیاسی دوران پساجنگی است. او در شهر تریسته ایتالیا متولد شد و در زمان سلطه فاشیسم رشد کرد. اوندینا اولین فعالیت‌های ضد فاشیستی خود را در سال ۱۹۴۲ به‌عنوان کارگر کارخانه کشتی‌سازی در مالفالکن[۲] آغاز کرد. ازآنجاکه اکثر رفقای ضد فاشیسم او کمونیست بودند، او نیز گرایش‌های کمونیستی قوی پیدا کرد.

در اوایل ۱۹۴۳، اوندینا همراه با پارتیزان‌های جبهه آزادسازی اسلونیایی[۳] که در منطقه فعالیت می‌کردند، به یگان گاریبالدی (اولین گروه پارتیزانی ایتالیایی) پیوست. او با اسم رمز «ناتالی» به‌عنوان قاصدی که غذا و اخبار برای پارتیزان‌ها می‌آورد، با گاریبالدی همکاری می‌کرد. اوندینا در ۲ جولای ۱۹۴۳ دستگیر و تا بعد از آتش‌بس ایتالیایی با متحدان در ۸ سپتامبر، در تریسته زندانی شد.

اوندینا در طول حملات بعدی به ایتالیا توسط متحد سابقش آلمان، مجدداً به پارتیزان‌ها پیوست. زنان در نقش مبارز و قاصد، سهم بزرگی در مقاومت ایتالیایی در برابر آلمان نازی و بخش جمهوری دموکرات ایتالیایی[۴] واقع در شمال ایتالیا داشتند و اکثراً با جانشان بازی می‌کردند. اوندینا پیش از به دام افتادن در ۱۱ فوریه ۱۹۴۴ و زندانی شدن مجدد در تریسته، دو بار بازداشت‌شده بود و هردو بار موفق شده بود فرار کند. در پایان ماه مارس، او به آشویتس[۵] فرستاده و بعداً راونسبروک[۶] به منتقل شد اما موفق شد فرار کند و از طریق اروپای شرقی در جولای ۱۹۴۵ به ایتالیا برگردد. او در این زمان تنها ۲۰ سال داشت.

اوندینا باقی عمرش را با مشکلات جسمی و روانی ناشی از تجربیات جنگی دست به گریبان بود. او درباره مصائبش می‌گوید: «من نمی‌دانم رؤیا چیست؟ از ۱۹۴۴ من فقط کابوس را به خوبی می‌شناسم». بااین‌حال این مشکلات مانع از آن نشد که او به زندگی پربار و متعهدانه خود به‌عنوان یک ماما، مبارز عضو حزب کمونیست و عضو اتحادیه تجارت ادامه ندهد. گذشته اوندینا او را تا همیشه مبارز پرشور مخالفت و مقاومت علیه فاشیزم نگه داشت و او تبدیل به عضو فعالی در انجمن ملی پارتیزان‌های ایتالیا[۷] برای مبارزان پیشین مقاومت شد. اوندینا همچنین برای سازمان فعالیت فرهنگی خود که برگزارکننده کمپ‌های تابستانی برای جوانان چپ‌گرا بود و همچنین گردهمایی ناشران کمونیست که با همکارش جیانلوئیجی براسادین[۸] شناخته می‌شود.

اوندینا به دلیل بیماری از سال ۱۹۹۱ در آپارتمان خود منزوی شد و ۱۲ سال بعد در سن ۷۷ سالگی درگذشت.

«زیباست که آزاد زندگی کنیم»

«ضد تمام انواع نژادپرستی، ضد تبعیض و سوءاستفاده نژادی، جنسیتی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی؛ اکنون و همیشه و سرسختانه: مقاومت می‌کنیم!»

 

منبع: Revolutionary women: A book of stencils

 

[۱] Ondina Peteani

[۲] Malfalcone

[۳] Slovenian Liberation Front

[۴] Italian social republic

[۵] Auschwitz

[۶] Ravensbruk: بزرگ‌ترین اردوگاه کار اجباری مخصوص زنان و از بزرگ‌ترین اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها بود.

[۷] Associazione Nazionale Partigiani d’Italia

[۸] Gianluigi Brusadin

نوشته‌های مرتبط

جنازه رویین آویزان از سقف طویله

مرضیه حسینی

سن خودکشی در ایران به سنین کودکی و نوجوانی رسیده، کودکی ۱۱ ساله با قرص متادون به زندگی پر محنتش پایان می‌دهد، زینب ۱۲...

تار و پود جامعه کماکان بر طبل زن کشی می‌کوبد

فاطمه کریمی

بیدارزنی: در هفته‌های گذشته قتل چهار زن کورد به نام‌های سرگل حبیبی ۳۱ ساله اهل سنندج (۳۰ آبان)، زن ۲۲ ساله‌ای اهل یکی از...

یک قرن مبارزه برای حق سقط‌ جنین- بخش دوم و پایانی

مریم جمشیدی

در سال‌های اخیر اگر چه تلاش مخالفان حق سقط جنین برای ایجاد قوانین سخت‌گیرانه‌تر به نتایج اندکی دست یافت اما مبارزه برای سقط جنین پیروزی‌های قابل توجهی به دست آورد.

جشن کشف حجاب من

مونی الطحاوی / ترجمه: نغمه غلامحسینی و امیرمسعود مهرابیان

بیدارزنی: من برای مدت نه سال محجبه بودم. حجاب شکلی از پوشش است متشکل از روسریِ سر و لباسی که تمام بدن به جز...