بیدارزنی: مراسم تشییع بانوی غزل ایران با شعار «درود بر سیمین بهبهانی» شرکت کنندگان و مطرح شدن سخنانی که چندان هم سو با مرام و اندیشه این حامی جنبش زنان نبود برگزار شد.
در ابتدای این مراسم که تعدادی از اعضای خانواده وی، هنرمندان، فعالان جنبش زنان، فعالان کارگری، و دیگر اقشار جامعه نیز حضور داشتند ابوالحسن تهامی داماد سیمین بهبهانی با تشکر از مشتاقان شعر و ادب که در این مراسم حضور پیدا کرده اند، گفت: امروز آغاز زندگی جاودانه سیمین بهبهانی است.
وی در ادامه سخنان خود که با شعار «درود بر سیمین بهبهانی» جمعیت همراه بود، به وصیت نامه بانوی غزل ایران اشاره کرد و گفت: سیمین بهبهانی وصیت کرده بود که او را یا در امامزاده طاهر کرج در کنار شوهر و نوه اش به خاک بسپارند یا در آرامگاه خانوادگی اشان در کنار گور پدرش در بهشت زهرا. فرزندان سیمین بهبهانی گزینه دوم را انتخاب کردند.
این عضو خانواده سیمین بهبهانی در پایان سخنان خود غزل «یک متر و هفتاد صدم» یکی از سروده های این حامی جنبش زنان که در 18 سال پیش سروده بود؛ خواند و گفت: این شعر به نحوی بیانگر زندگینامه سیمین است.
در ادامه این مراسم که جمعیت بارها شعارهای «سیمین بهبهانی در قلب مایی» و «درود بر سیمین بهبهانی» را سر داد؛ جواد مجابی یکی از شاعران معاصر کشورمان با اشاره به ویژگی های شعر سیمین گفت: سیمین بهبهانی شاخه تازه ای بر درخت کهن ادبیات ایران اضافه کرد و غزلی را که منزوی شده بود با یک بیان تازه در ادبیات ما بار دیگر زنده کرد.
مجابی افزود: شاعری ماندگار می شود که هم سرنوشت مردم سرزمین خود و جهان باشد و سیمین بهبهانی هم سرنوشت ملتش بود.
وی ادامه داد: همواره شعرا پرسش هایی در ارتباط با مسائلی ابدی چون عشق، زندگی، مرگ، جوانی و رفاه برای همه را مطرح کرده اند و در شعرهای سیمین نیز این مسائل جلوه گر بود.
این شاعر گفت: سیمین بهبهانی در امروز می زیست، فردا را می دید و از گذشته آگاه بود.
مجابی تصریح کرد: سیمین ترجمان بیم ها، امیدها و اضطراب های مردم خود بود و هرجا ظلمی صورت می گرفت با شعر خود به آن اعتراض می کرد.
در ادامه مراسم تشییع که فرزندان سیمین بهبهانی از جمله علی بهبهانی، حسین بهبهانی و امید بهبهانی تنها دختر وی نیزحضور داشتند، صدیق تعریف دیگر سخنران مراسم اظهار داشت: سیمین جاودانه است. این خواننده در ادامه قطعاتی از جمله قطعه از نگاه یاران به یاران، فریدون مشیری را خواند و جمعیت با او بخش های دوره رهایی رهایی فرا میرسد/ این شب پریشان پریشان سحر میشود/ روز نوگلافشان گلافشان به ما میرسد را همراهی کرد.
سپس محمود دولت آبادی در میان شعار «درود بر محمود دولت آبادی» جمعیت در جایگاه سخنرانی قرار گرفت و با بیان درود بر سیمین بهبهانی خطاب به شرکت کنندگان در این مراسم تشییع گفت: درود بر شما که قدر شناسید.
این نویسنده افزود: سیمین بهبهانی انسانی است که عمری را با کار و عزت گذراند. سیمین بهبهانی مثل همه آدم های دیگر لحظات گوناگون و متنوعی را در زندگی خود داشته است.
دولت آبادی به فعالیت های جنبشی سیمین بهبهانی اشاره کرد و گفت: در آثار سیمین بهبهانی مشخصا تاکید بر آزادی زنان و اعتراض به ستم اجتماعی دیده می شود.
او در ادامه با بیان اینکه سیمین آنچه را که لازم بوده سروده است به خواندن اشعاری از این بانوی غزل سرا پرداخت.
یکی دیگر از هنرمندانی که در این مراسم در وصف سیمین بهبهانی صحبت کرد محمد رضا شجریان بود.
این خواننده نامی کشور با اشاره به برگزاری این مراسم در محوطه بیرونی تالار وحدت اظهار کرد: مسئولان امر گفتند که می خواستند در این محوطه سایه بانی بزنند تا مردم زیر آفتاب اذیت نشوند من به آنها گفتم که تحمل مردم ما بیشتر از این هاست. (تشویق جمعیت)
وی با بیان اینکه سیمین بهبهانی به همه به عنوان یک خانواده نگاه می کرد، اظهار کرد: او انسان ها را به صلح و صفا دعوت می کرد و با پشتکار پشتوانه حقوق زنان و حقوق مادران بود. او مثل یک مادر محبت می کرد و امیدوارم بیش از گذشته قدر مادرانمان را بدانیم.
شجریان سخنان خود را با بیان دیدگاه یکی از اساتیدش که چندان با منش و اعتقادات سیمین بهبهانی سازگاری ندارد به پایان رساند و اظهار کرد: این استاد معتقد بود جهان را مردان می سازند و زنان مردان را!
در ادامه این مراسم همایون شجریان که تا کنون تعدادی از شعرهای سیمین را از جمله شعر های «هوای گریه با من» و «چرا رفتی» در قالب آواز خوانده با فرستادن درود بر سیمین بهبهانی شعر«رفت این سوار کولی» یکی دیگر از سروده های بانوی غزل ایران را در قالب آواز خواند.
شهرام ناظری آخرین هنرمندی بود که در جایگاه سخنرانی حضور پیدا کرد. او نیز با فرستادن درود بر سیمین بهبهانی شعر معروف و پرخاطره «دوباره می سازمت وطن» یکی دیگر از سروده های این حامی جنبش اعتراضی مردم ایران را خواند.
علی بهبهانی پسر بزرگ این شاعر به نمایندگی از سایر اعضای خانواده با تشکر از مردم گفت: بزرگ ترین تسلی برای ما حضور شما در این مراسم است.
وی ادامه داد: سیمین بهبهانی یک مادر تیپیک و واقعی بود. مادرم، وطن و مردم خود را دوست داشت.
علی بهبهانی در پایان به قطعه ای از شعر « یک متر و هفتاد صدم» این شاعر اشاره کرد و گفت: دلش می خواست یک متر و هفتاد صدم گورش خاک وطنش باشد.
در هنگام برگزاری این مراسم در دست برخی از شرکت کنندگان پلاکاردهایی اعتراضی در ارتباط با عدم اجازه به خانواده سیمین بهبهانی برای خاکسپاری در امامزاده طاهر کرج دیده می شد که بر روی آن نوشته شده بود:«چرا خواسته سیمین برآورده نشد؟»
جمعیت شرکت کننده در مراسم تشییع سیمین بهبهانی با خواندن سرود یار دبستانی، مرغ سحر جنازه او را به بیرون از تالار وحدت تشییع کردند.
در حالیکه سیمین بهبهانی سالها از حامیان فعالان جنبش زنان بوده و بسیاری از سروده هایش در ارتباط با زنان و حقوق زنان بوده از هیچ یک از فعالان جنبش زنان برای سخنرانی در این مراسم دعوت نشدند؛ در صورتی که تعدادی از فعالان جنبش زنان از جمله نسرین ستوده، فیروزه مهاجر، نوشین احمدی خراسانی، طلعت تقی نیا، احترام شادفر و… در این مراسم حضور داشتند.
گفتنی است سیمین بهبهانی بعد از یک دوره بیماری در سن 87 سالگی در گذشت و پیکر او در مقبره شماره 72 بهشت زهرا در آرامگاه خانوادگی اشان در کنار پدرش به خاک سپرده شد.
مراسم ترحیم بانوی غزل ایران روز یکشنبه از ساعت 11 تا12:30 در مسجد جامع شهرک غرب برگزار می شود.