بیدارزنی: در آخرین موج اِعمال خشونت اشغالگرانه، اسرائیل در ماه رمضان به نمازگزاران فلسطینی در مسجدالاقصی حمله و نیروهای امنیتی و پلیسی و شهرک‌نشینان جدید را برای بیرون راندن ساکنان محله شیخ جراح و تصرف خانه‌هایشان در بیت‌المقدس شرقی گسیل کرد. با ادامه یافتن مقاومت، غزه را بمباران کرد که طی آن ۲۴۸ نفر از جمله شصت‌وشش کودک فلسطینی و در اثر پرتاب موشک از سوی حماس ۱۲ نفر و از جمله دو کودک اسرائیلی کشته شدند. این موضوع بار دیگر نگاه‌ها را به مسئله فلسطین و خشونت جاری صهیونیستی معطوف کرده است. در ماه مارس امسال یک سازمان فمینیستی فلسطینی در ایالات‌متحده به نام جمعیت فمینیستی فلسطینی[۱] (PFC) میثاقی را به شکل توماری اینترنتی برای امضا همگانی منتشر کرده است که طی آن استدلال می‌کند «فلسطین مسئله‌ای فمینیستی است». ترجمه این متن تلاشی است برای برقرار کردن پیوندی میان مبارزات مشترک زنان هم‌سرنوشت در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا که شکوهمندانه در میانه ستم‌های مختلف ناشی از استعمار، سرمایه‌سالاری و مردسالاری به مقاومت ادامه می‌دهند.
میثاقی برای شناسایی فلسطین به عنوان مسئله‌ای فمینیستی
در این ماه بزرگداشت تاریخ زنان[۲]، ما امضاکنندگان این تومار، به جمعیت فمینیستی فلسطینی (PFC) که شبکه‌ای از زنان و فمینیست‌های فلسطینی و عرب در آمریکاست می‌پیوندیم و تأکید می‌کنیم که فلسطین مسئله‌ای فمینیستی است. در کنار PFC، ما با تکیه بر سابقه زنان فلسطینی و هم‌رزمانشان که برای پایان دادن به ستم‌های چندگانه کوشیده‌اند، به مبارزه در این مسیر ادامه می‌دهیم. ما هر نوع به کار گرفتن گفتمان‌های فمینیستی و حقوق افراد کوییر را در خدمت انسان‌زدایی از فلسطینیان، توجیه روند فعلی و ادامه‌دار ِاشغال از طریق اسکان صهیونیست‌ها در سرزمین فلسطینیان و سرکوب فعالیت سیاسی‌شان رد می‌کنیم. با این پیمان، ما متعهد می‌شویم در مقابل خشونت جنسی و جنسیتی، استعمار از طریق اسکان، استثمار سرمایه‌دارانه، فرسودن زمین و سرکوب در فلسطین و در تمام جهان مقاومت کنیم.
دهه‌هاست، فمینیست‌های فلسطینی در برابر محاصره مردانه و نظامی اسرائیل در سرزمین فلسطین مقاومت کرده‌اند. پروژه استعماری شهرک‌نشینان صهیونیست از زمان اخراج فلسطینیان از خانه‌ها و سرزمین‌های آنها، نسل‌هایی از آوارگان فلسطینی بی‌سرزمین را تولید کرده است. خشونت صهیونیست‌ها به نحوی عمیق و نزدیک همچنان بر زندگی فلسطینیان تسلط دارد. در سرتاسر کشور، اسرائیل خانه‌های فلسطینیان را تخریب می‌کند، زندانیان عقیدتی فلسطینی را در معرض آزار و شکنجه‌های جنسی و جسمی سیستماتیک قرار می‌دهد و بدن فلسطینی‌ها، سکسوالیته آنان، حقوق تولیدمثل و زندگی خانوادگی آنان را تحت کنترل دارد. فلسطینی‌ها به‌رغم نکبه (فاجعه) طولانی‌مدت که از طریق بسته شدن مرگبار نوار غزه، اشغال نظامی کرانه باختری، نسبت دادن وضعیت حقوقی شهروندی درجه دوم به آنان در دولت شهرک‌نشینان، تبعید در اردوگاه‌های پناهندگان و در سراسر شاتات (دیاسپورای جهانی) و محرومیت از حق بازگشت به خانه، باز بر زندگی پای می‌فشرند.
ما تاریخچه همبستگی را میان فمینیست‌های فلسطینی، سیاه‌پوست، بومی و جهان سوم، طبقه کارگر و جماعت‌های کوییر که در کنار هم در جنبش‌های بزرگ‌تر ضد استعماری، ضد سرمایه‌داری و ضد نژادپرستی در ایالات‌متحده و در سطح جهان مبارزه کرده‌اند، پاس می‌داریم. این امر در تناقض با سنت‌های فمینیستی لیبرال در ایالات‌متحده قرار دارد که مدام از گفتمان فمینیستی به عنوان سلاح علیه فلسطینی‌ها و دیگر گروه‌های حاشیه‌ای شده استفاده می‌کند چرا که نمی‌تواند شکل‌های ساختاری خشونت جنسی و جنسیتی را ببیند که در ذات استعمار⁄ استعمار از طریق اسکان، جنگ‌های امپریالیستی، سرمایه‌داری نژادپرستانه و برتری‌جویی جهانی سفیدپوستان نهفته است. فمینیسم لیبرال و صهیونیستی بر گفتمان‌های شرق‌شناسانه برای ساکت کردن و دست‌کم گرفتن آرمان‌های جمعی زنان فلسطینی و هم‌رزمانشان تکیه می‌کنند و با این کار به سرکوب سیاسی که بیان ِآزاد درباره فلسطین و آزادسازی آن را جرم‌انگاری می‌کند، دامن می‌زنند.
به‌منظور پیش بردن یک چشم‌انداز فمینیستی حقیقتا اینترسکشنال (تقاطعی) و ضداستعماری برای ایالات‌متحده، فلسطین و کل جهان، ما پیمان می‌بندیم که:
۱. آزادی فلسطین را یک مسئله مهم فمینیست بدانیم و از این آرمان حمایت کنیم.
۲. از حقوق فلسطینیان برای آزادی بیان و سازماندهی سیاسی در همه جا پشتیبانی کنیم.
۳. این‌همانی ضدیت با صهیونیسم با یهودی‌ستیزی را رد کنیم، به‌ویژه تلاش‌هایی را که قانون‌گذاران آمریکایی برای محدود کردن حق آزادی بیان در دفاع از فلسطین بر اساس تعریف مشخص ائتلاف بین‌المللی یادبود هولوکاست از یهودی‌ستیزی انجام می‌دهند.
۴. به دعوت جامعه مدنی فلسطین برای بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اهمیت دهیم.
۵. از (تبلیغ) نظامی‌گری دوری و در عدالت و نیازهای جامعه در جزیره لاک‌پشت[۳] سرمایه‌گذاری کنیم.
۶. پایان دادن به پشتیبانی سیاسی، نظامی و اقتصادی ایالات‌متحده از اسرائیل و قطع همه همکاری‌های نظامی، امنیتی و پلیسی را مطالبه کنیم.
تعهد ما به آزادسازی سرزمین‌ها و مردم فلسطین در عشق ریشه دارد، عشقی که جوهر همه پروژه‌های ضداستعماری است. ارزش‌های ما از تجسم خِرَد فرهنگی و عدالت برای متحول کردن جماعت‌هایمان سر برمی‌آورد. ما متعهدیم که بر حرص، سلطه و چنددستگی که عمیقا در سرمایه‌داری، استخراج استعمارگرانه (منابع و نیروی کار) و امپراتوری آمریکا ریشه دوانده، نقطه پایانی بگذاریم. ما جهانی رها از سیستم‌های استثمار جنسیتی، نژادی و اقتصادی را باز تصور می‌کنیم و بازمی‌آفرینیم، عاری از سیستم‌هایی که زندگی انسان و سرزمین را کالایی می‌کنند. چشم‌انداز ما، چشم‌اندازی برای آینده‌ای است به تمامی متفاوت که بر ارتباطی آری گوی به زندگی، قدرتمند کردن طبقات کارگر، و عشق نسبت به یکدیگر، زمین، زندگی و خود سیاره بنا شده است. به این دلایل، ما پیمان می‌بندیم که فلسطین را به عنوان مسئله‌ای فمینیستی بشناسیم و در این تعهد را در زندگی‌های روزمره و در پراکسیس و سازماندهی‌مان رعایت کنیم.
برای خواندن و امضای متن انگلیسی میثاق جمعیت فمینیستی فلسطینی به این آدرس مراجعه کنید:
Pledge that Palestine is a Feminist Issue
پی‌نوشت:
[1] Palestinian Feminist Collective
[2] ماه مارس در آمریکا (م)
[3] جزیره لاک‌پشت نامی است که بومیان آمریکا برای این سرزمین گذاشته بودند. (م)