بیدارزنی: جنبش تضمین حقوق زنان در هند از زمان میراث «ساتی» و ازدواج کودکان، راهی طولانی پشت سر گذاشته است. اگرچه هنوز کارهای زیادی هست که باید انجام شود، نمی‌توان از این واقعیت چشم پوشید که پیشرفت زیادی صورت گرفته است و جایگاه زنان در کشور در دهه اخیر به گونه‌ی چشمگیری ارتقا یافته است.
این نوشته از تمام آن شخصیت‌های الهام‌بخش و مبارزی یاد می‌کند که با تلاش‌های بی‌پایان خود در عرصه‌ی مبارزه با نیروهای پدرسالاری، راه را برای شرایط کنونی هموار کرده‌اند.
۱. ایندیرا جیسینگ– جیسینگ، سرشناس‌ترین وکیل و فعال فمینیست، به‌عنوان یک شخصیت تأثیرگذار شناخته می‌شود.
او می‌تواند با استفاده از استعداد خود در سخنوری و تسلط باورنکردنی‌اش بر قوانین تقریباً هرکسی را که تهدیدی برای حقوق زنان در هندوستان است به‌زانو درآورد… خانم جیسینگ زندگی‌اش را وقف مبارزه برای آرمان حقوق بشر کرد و در سال ۱۹۸۱ همراه با همسرش آناند گراور، «جمعیت وکلا» را که یک سازمان حقوق بشری بود، پایه نهاد.
تلاش‌های خستگی‌ناپذیر او در تدوین «قانون خشونت خانوادگی» (۲۰۰۵) نقش مهمی داشت. پیروزی مهم ایندیرا در پرونده‌ی پریا پیلای[۱] از جدیدترین افتخارات اوست. دادگاه عالی در این پرونده مقرر کرد که دولت نمی‌تواند مخالفان را وادار به سکوت کند. جیسینگ همچنین اولین زنی بود که در سال ۲۰۰۹ به‌عنوان جانشین معاون دادستان کل هند منتسب شد.
۲. میناکشی آرورا– میناکشی که به‌عنوان مشاور ارشد در دادگاه عالی هند مشغول به کار است، در تضمین تأمین حقوق زنان در هند نقش به سزایی داشته است.
آرورا عضو «کمیته‌ی ایجاد حساسیت حول جنسیت و شکایت‌های داخلیِ» دادگاه عالی است. او همچنین از جمله وکلایی بود که پیگیری‌شان به تدوین راهنمای ویشاکاانجامید که بعدها تبدیل به «قانون آزار جنسی زنان در محیط کار» (۲۰۱۳) شد.
۳. لیلا سِت– قاضی لیلا سِت، مادر نویسنده‌ی سرشناس ویکرام سِت، اولین زن قاضی در دادگاه عالی دهلی بود که قاضی کل یک دادگاه عالی ایالتی شد.
او در تلاش‌هایی که منجر به اصلاحِ «اصلاحیه‌ی قانون وراثت هندو» (۲۰۰۵) شد، نقش داشت؛ این اصلاحیه حقوق برابر دختران را از اموال مشترک خانوادگی تضمین می‌کرد. او همچنین به‌کرات نظر مثبت خود را درباره‌ی حقوق جماعت دگرباشان (ال جی بی تی[۲]) در کشور بیان کرده است.
۴. روپان دئول باجاج– این زن پردل و جرئت در دوره‌ای در مقابل آزار جنسی ایستاد که مسئله صرفاً خیالی باطل پنداشته می‌شد.
مدت‌ها قبل در سال ۱۹۸۸ کی پی اس ژیل، رئیس‌کل پلیس وقت در پنجاب، او را در یک مهمانی مورد هتک حرمت قرارداد. این افسر سابق اداره‌ی آی. ای. اس.[۳] شکایتی را علیه او ثبت کرد که به یک دادرسی کیفری بلندمدت و مطرح انجامید. درحالی‌که کی پی اس ژیل برای تمام اتهامات مجرم شناخته شد، پرونده‌ی روپان دئول باجاج تبدیل به یکی از پرونده‌های تاریخ‌ساز آزار جنسی در هند شد و راه را برای زنان دیگر هموار کرد تا تجربه‌های خود را از آزار جنسی علنی کنند.
۵. فلاویا اَگنس– فلاویا، از بنیان‌گذاران مجلس (سازمانی که خدمات وکالت به زنان ارائه می‌دهد)، نویسنده‌ی هندی، پژوهش‌گر حقوق، فعال حقوق زنان و وکیل است.
کارهای او در حوزه حقوق فمینیستی از اهمیت بالایی برخوردار است. او به‌واسطه‌ی خدماتش به زنان فقیر در مورد مسائل حقوقی، شناخته‌شده است. او همچنین در تشکیل «تریبون علیه سرکوب زنان» (FAOW)، نقش داشت. کارزاری که در سال ۱۹۷۹ به مسائل مربوط به همسر آزاری، جهیزیه و آزار جنسی می‌پرداخت.
۶. کاویتا کریشنان– در پی تجاوز تکان‌دهنده‌ی ۱۶ دسامبر[۴] در دهلی، صدای کاویتا کریشنان بلندترین طنین را در اعتراضات ضد تجاوزی داشت که در سرتاسر کشور انعکاس پیدا کرده بود.
او بر اهمیت «آزادی بدون ترس» برای زنان تأکید داشت. او همچنین سلسله‌ای از تظاهرات و اعتراضات را آغاز کرد که منجر به وضع «اصلاحیه‌ی قانون جزا» در سال ۲۰۱۳ شد. این قانون تغییرات اساسی را در قوانین مرتبط با تجاوز موجود در هند به وجود آورد.
۷. سامپات پال دِوی– او بیشتر به‌عنوان شرکت‌کننده در [برنامه‌ی تلویزیونی] بیگ باس ۶ شناخته می‌شود. سامپات پال دِوی پایه‌گذار گولابی گَنگ است که خود را وقف مبارزه برای حقوق برابر اجتماعی– اقتصادی، فرهنگی و سیاسی برای زنان کرده است.
سامپات پال دِوی، «گولابی گَنگ» را همراه گروهی از زنان روستای خود راه‌اندازی کرد تا با اشکال مختلف بی‌عدالتی اجتماعی مبارزه کند. گروه تبدیل به یک حرکت سازمان‌یافته‌ی زنان شد که ده‌ها هزار عضو آن در مناطق مختلفی از اوتار پرادش پراکنده‌اند. در وب‌سایت رسمی گولابی گَنگ چنین آمده است: «زنان روستایی با ساری‌های صورتی، چوب بامبو به دست در جستجوی عدالت». ازجمله کارهای آنان مداخله در ازدواج کودکان، آگاهی بخشی علیه جهیزیه، آموزش دفاع شخصی به زنان، در کنار کارهای دیگر است.
۸. وریندا گراور– مجله‌ی تایمز او را یکی از صد شخصیت زن تأثیرگذار در سال ۲۰۱۳ معرفی کرده است. وریندا گروار وکیل و فعال حقوق بشر است و نقش قابل‌ملاحظه‌ای در جنبش زنان هند ایفا کرده است.
او به‌گونه‌ای فعالانه درگیر پرونده‌های خشونت خانوادگی و پرونده‌های مربوط به اقلیت‌های جنسی بوده است. گراور همچنین در پرونده‌ی تجاوز سونی سوری[۵]، نماینده‌ی قربانیان بود و در تهیه‌ی پیش‌نویس «اصلاحیه‌ی قانون جزا» سال ۲۰۱۳، «قانون حمایت از کودکان در مقابل جرایم جنسی» سال ۲۰۱۲ و «لایحه‌ی منع شکنجه» سال ۲۰۱۰ نیز تأثیرگذار بوده است.
۹. نیوِدیتا مِنون– نیوِدیتا، استاد اندیشه‌ی سیاسی در دانشگاه جواهر لعل نهرو، فمینیست، نویسنده، مترجم و فعالی شناخته‌شده است.
مِنون که به‌عنوان یکی از پیشرویان نظریه‌ی فمینیستی موردستایش است، در جنبش‌های اجتماعی و سیاسی به‌گونه‌ای چشمگیر حضورداشته است و به‌طور مرتب برای نشریه‌های گوناگون در مورد مسائل روز می‌نویسد. کتابش به نام «دیدن از نگاه یک فمینیست» در آثار اندیشه‌ی فمینیستی همچون جام مقدس مسیح، راهگشا است. به باور او فمینیسم به معنای لحظه‌ی پیروزی نهایی بر مردسالاری نیست، بلکه «به معنای دگردیسی تدریجی عرصه‌ی اجتماعی به‌گونه‌ای چنان قاطعانه است که معیارهای پیشین برای همیشه تغییر کنند».
منبع:
Sengupta, Manimanjari (2015, July 23), “۹ Rebellious Women Who Shaped The Feminist Movement In India”, www.scoopwhoop.com
[۱] . پریا پیلای، فعال محیط زیست، قصد داشت برای سخنرانی در مورد تعدی به حق قبایل ناحیه ماهان در مادهیا پرادش نسبت جنگل ها، به لندن پرواز کند که در فرودگاه دهلی جلویش گرفته شد و به او گفته شد که ممنوع الخروج است. دولت مدعی شد که او در فعالیت های ضد ملی دست داشته است، این درحالی است که برخی معتقدند دولت برای این از مسافرت پیلای جلوگیری کرده است که نمیخواسته است او در سخنرانیاش تصویری منفی از هند به نمایندگان پارلمان انگلیس نشان بدهد و باعث کاهش میزان سرمایه گذاری های مستقیم خارجی در هند شود. قاضی پرونده فعالیت های پیلای را از مصادیق فعالیت های ضدملی ندانست و حکم به لغو ممنوعیت خروج او داد. م.
[۲] LGBT: lesbian, gay, bisexual, and transgender
[۳] Indian Administrative Service
[۴] در شانزده دسامبر ۲۰۱۲ در مونیرکا، محله ای در جنوب دهلی، جیوتی سینگ، یک دانشجوی بیست و سه سالهی فیزیوتراپی که سوار یک اتوبوس شخصی شده بود، از سوی شش نفر از جمله رانندهی اتوبوس مورد ضرب و جرح و تجاوز گروهی قرار گرفت. او دو هفته بعد از حادثه در اثر جراحات وارد شده در گذشت. م.
[۵] سونی سوری در سال ۲۰۱۱ به اتهام رابط بودن بین مائویست ها و شرکت اِسا (شرکتی چندملیتی در هند که یکی از رؤسای اصلی آن به اتهام کمک مالی به مائوئیست ها در سال ۲۰۱۱ دستگیر شد) از سوی پلیس بازداشت شد و در طول دورهی بازداشت خود بارها مورد شکنجه و تجاوز قرار گرفت. گفته می‌شود پلیس در واژن و مقعد او سنگ فرومیکرده است. پرونده‌ی او اعتراضات گستردهی فعالان حقوق زن را به دنبال داشت.
رفقا، یه مروری بر زینویس های این مطلب داشته باشن، نصفه و نیمست، راستی از لحاظ ویرایشی مدتیه دچار ضعف شده سایت.