چگونه به قربانیان اسیدپاشی کمک کنیم

تا قانون خانواده برابر: زمان نقش کلیدی ای را در کمک به قربانیان اسیدپاشی و میزان تاثیرگذاری این کمک ها بر فرد قربانی ایفا می کند. تعلل در کمک رسانی می تواند به نفوذ هرچه بیشتر اسید، آسیب بیشتر و حتی منجر به مرگ قربانی گردد.

در متن پیش رو به کمک های اولیه در هنگام مواجه با قربانیان اسید پاشی، پیش از رساندن فرد به بیمارستان و مراقبت از فرد قربانی پس از اسیدپاشی، اشاره می شود:

قبل از انتقال قربانی اسیدپاشی به بیمارستان:

1-  درخواست کمک کنید.

2- محل حادثه را مورد ارزیابی قرار دهید.

3-  میزان صدمه به فرد قربانی را ارزیابی کنید.

4-  تمامی جواهرات و لباس های سوخته و آغشته به اسید را در بیاورید، مگر قسمت هایی که به تن قربانی چسبیده است. مراقب تماس اسید با بدن خود (فرد کمک کننده) باشید.

5-  از مالیدن هرگونه پماد و کرم بر روی محل سوختگی جدا خودداری کنید مگر در دوره درمان و به تجویز پزشک.

6-  مهمترین جنبه حمایت از بیمارسوختگی با اسید، شستن طولانی و ممتد آن ناحیه با آب (در دمای محیط است) تا اسید را از محیط دور کند.از شستشوی محل سوختگی با آب غیر بهداشتی که می تواند منجر به عفونت گردد، جدا خودداری کنید.

7- در صورت امکان محل سوختگی را با گاز استریل بپوشانید. گاز استریل مانع تماس هوا، خاک و مواد زائد دیگر با محل زخم که می تواند منجر به عفونت گردد، می شود.

8- . برای کاهش صدمات اسید باید از مواد قلیایی ضعیف مانند جوش شیرین و یا محلول سدیم بی کربنات استفاده شود.

9-  قربانی باید در اسرع وقت به بیمارستان رسانده شود.

10-  بقایای لباس و وسایل قربانی را حتما برای بررسی های بیشتر با خود به بیمارستان یا کلینیک منتقل کنید.

11- . تمام مراحل درمان باید در محیط استریل انجام گیرد. از محلول ضدعفونی کننده و آنتی بیوتیک استفاده کنید.

12- . برای تسکین درد قربانی از مسکن استفاده کنید.

دوره درمان:

مراقبت های کوتاه مدت:

نکاتی که در زمان درمان قربانیان اسیدپاشی باید مورد توجه قرار گیرد:

فرد قربانی اسیدپاشی در بیمارستان مورد توجه و مراقبت های ویژه ای از سوی پزشکان و پرستاران قرار می گیرد. اما توجه و رعایت نکات زیر توسط خویشاوندان و نزدیکان قربانی می تواند در تسریع روند بهبودی او نقش به سزایی داشته باشد:

1-     بهداشت: عفونت، مهمترین دلیل مرگ قربانیان اسید پاشی است. پوست در حالت سوختگی بسیار حساس بوده و چنانچه مرتب تمیز و ضدعفونی نگردد، می تواند سریع دچار عفونت گردد. از این رو، در در طول دوره درمان تا بهبودی کامل محل سوختگی، رعایت نکات بهداشتی بسیار ضروری است. اتاق، سرویس بهداشتی و حمامی که فرد آسیب دیده استفاده می کند باید روزی دو تا سه مرتبه در روز به طور کامل ضدعفونی و تمیز گردد. ظروف غذایی که برای قربانی مورد استفاده قرار می گیرد نیز باید کاملا استرلیزه گردند.

2-    پانسمان مناسب: در هنگام پوشیدن لباس مراقب باشید که پوست آسیب دیده با لباس در تماس نباشد. در غیر این صورت احتمال چسبیدن پوست آسیب دیده به لباس و صدمه بیشتر به آن وجود دارد.

3-    فیزیوتراپی: باتوجه به آسیبی که اسید به اعصاب زیر پوست وارد می کند ممکن است فرد قربانی در قسمت هایی از بدن دچار مشکلات حرکتی گردد. در صورت اهمال و اهمیت ندادن به این موضوع، ممکن است ناتوانی های جدی فیزیکی در فرد قربانی ایجاد شود. از این رو، شرکت در جلسات فیزیوتراپی به طور مستمر برای ترمیم اعصاب آسیب دیده الزامی است.

4-    پیوند پوست: انجام جراحی پیوند پوست از ناحیه ران یا کمر (قسمت هایی که سوختگی ندارند) در مراحل بعدی درمان می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.

5-    استفاده از غذاهای سرشار از پروتئین: اندام هایی که مورد سوختگی قرار گرفته اند برای ترمیم و بازسازی نیاز به پروتئین و کربوهیدرات فراوان دارند. فرد قربانی اسید پاشی در طول درمان خود باید از رژیم غذایی مناسب که پزشک تجویز کرده است، استفاده نماید.

6-      چک کردن هموگلوبین: به علت خونریزی سطح هموگلوبین فرد قربانی کاهش زیادی پیدا می کند. از این رو امکان انجام جراحی با این سطح از هموگلوبین برای پزشکان وجود ندارد. به همین جهت استفاده از رژیم غذایی مناسب و یا انتقال خون برای جبران این کمبود ضروری است.

7-     جراحی های ترمیمی: بعد از درمان های اولیه، فرد قربانی بسته به میزان آسیب دیدگی ممکن است نیاز به جراحی های ترمیمی پوست و ترمیم قسمت های سوخته بدن مثل ابرو، سوراخ گوش، سوراخ بینی و… داشته باشد. انجام جراحی های ترمیمی می تواند به تسریع روند بازسازی و ترمیم اندام های آسیب دیده کمک نماید.

مراقبت های طولانی مدت:

فرد قربانی بعد از جراحی های ترمیمی برای تسریع در روند بهبود نیاز به مراقبت های ویژه ای دارد:

1-    ماساژ منظم: با روغن نارگیل و یا روغن های تجویز شده توسط پزشک (دو مرتبه در روز)

2-    مشاوره: فرد قربانی باید در طول دوره درمان تحت جلسات مشاوره قرار بگیرد. برخوردهای نادرست اطرافیان می تواند تاثیر بسیار منفی ای بر اعتماد به نفس فرد قربانی داشته باشد. در اکثر مواقع قربانیان اسیدپاشی امید خود را برای ادامه زندگی و بازگشت به جامعه از دست می دهند. جلسات مشاوره می تواند در بازسازی روحی و روانی فرد قربانی نقش به سزایی داشته باشد.

3- حمایت های اجتماعی: در بسیاری از موارد قربانیان اسیدپاشی از سوی نزدیکان و جامعه طرد می شوند. هزینه های بالای درمان نیز دلیل دیگر این طردشدگی از سوی نزدیکان و خانواده قربانیان اسیدپاشی است. عدم وجود حمایت های اجتماعی از قربانیان اسید پاشی موجب انزوا و دوری آن ها از جامعه می گردد. فرد قربانی باید قدم به قدم برای بازگشت به اجتماع و از سرگیری فعالیت های روزمره اش آماده گردد. از جمله حمایت های اجتماعی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

4- سرپناه: قربانیان اسیدپاشی در طول دوره درمان خود ممکن است مجبور به سفر به شهرها و یا کشورهای دیگر برای انجام جراحی های ترمیمی شوند و ممکن است توانایی تامین سرپناه برای خود و همراهان خود نداشته باشند. از این رو در طول دوره درمان باید برای او سرپناهی مهیا گردد.

5- دوره های آموزشی جهت اشتغال: استقلال مالی می تواند در بازگشت اعتماد به نفس قربانیان نقش به سزایی ایفا نماید. با آموزش و اشتغال زایی آنها قادر به تامین هزینه زندگی خود می گردند. این امر می تواند به افزایش اعتماد به نفس و ایجاد انگیزه برای بازگشت به اجتماع در فرد قربانی کمک نماید.

6- حمایت های آموزشی: اکثر قربانیان اسیدپاشی از طبقات پائین جامعه هستند و ممکن است قبلا فرصت تحصیل و آموزش نداشته بوده باشند. آموزش و تحصیل می تواند به ایجاد زمینه بازگشت آنها به جامعه کمک نماید.

اثرات اسیدپاشی در دراز مدت:

هنگامی که زنی مورد اسیدپاشی از ناحیه صورت و بدن قرار می گیرد، این تنها صورت و جسم او نیست که مورد حمله قرار گرفته، بلکه تمامی آرزوها، امید به آینده و تمامی احساسات او مورد صدمه جدی قرار گرفته و در بسیاری موارد نابود شده است. نزدیکان، اطرافیان و افراد جامعه نمی توانند دردی که فرد قربانی متحمل شده است را درک کنند. آنها تنها اثرات سوختگی بر صورت و جسم قربانی را می بینند و در بسیاری از موارد حتی به جای همدردی آنها را مورد شماتت و سرزنش هم قرار می دهند.

سوختگی توسط اسید، سوختگی درجه سه و چهار است. سوختگی ای که نه تنها به پوست آسیب می رساند بلکه غالبا لایه های زیرین و بافت ها را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. زخم های ناشی از سوختگی ممکن است سه تا چهارماه طول بکشند تا بهبود پیدا کنند. هرچند اثرات حاصل از این سوختگی در اکثر مواقع برای همیشه همراه قربانی باقی خواهند ماند. پوستی که دچار سوختگی شده است بسیار حساس بوده و گرما و نور خورشید و هوای خشک می تواند موجب تحریک آن گردد. به همین جهت فرد قربانی برای مرطوب نگه داشتن پوست باید در طول روز پوست خود را به وسیله روغن و یا پماد چرب نگه دارد.

قربانیان اسیدپاشی در اکثر موارد تمام یا قسمتی از بینایی خود را از دست می دهند و در طول روز ممکن است ترشحات زردرنگی از چشم های آنها خارج شود. اطرافیان فرد قربانی باید این ترشحات را در طول روز پاک کرده و چشم های فرد قربانی را ضدعفونی نمایند.

بسیار متداول است که فرد قربانی معمولا زندگی اجتماعی خود را از دست می دهد و منزوی می گردد. متاسفانه در بیشتر مواقع افراد جامعه فرد قربانی را به خاطر داشتن چهره نازیبا طرد می کنند. افراد جامعه باید توسط رسانه ها با چگونگی نحوه برخورد و چگونگی رفتار با قربانیان اسیدپاشی آشنا و آموزش داده شوند.

منابع: http://www.stopacidattacks.org/p/medical.html

http://www.punchng.com/feature/saturday-people/water-is-first-aid-for-acid-attack/

http://www.acidviolence.org/index.php/acid-violence/first-aid-information/