این مطلب به وضعیت زنان ونزوئلایی و عدم دسترسی‌شان به وسایل پیشگیری از بارداری که بارداری‌های ناخواسته برای آن‌ها را به دنبال داشته است می‌پردازد. زنانی که مجبورند به سقط جنین‌های غیر ایمن روی آورده‌اند.
جوانا، ۲۵ ساله، با دو کودک از شش کودکش در تصویر
بیدارزنی: نبود دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری مقرون به‌صرفه، بسیاری از زنان را به سوی بارداری‌های ناخواسته سوق داده است. در زمانه‌ای که آن‌ها به‌سختی می‌توانند از پس ِغذا دادن به کودکانی که در حال حاضر دارند، بربیایند.
زمانیکه جوانا ۲۵ ساله متوجه شد ششمین کودکش را باردار است شروع به گریه و زاری کرد. جوانا حتی نمی‌توانست تصور کند که به بچه‌ای دیگر در این شرایط اقتصادی و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند، زندگی بخشد. برای چندین سال، از زمانیکه ونزوئلا درگیر بحران اقتصادی شده است، او و همسرش تمام کلینیک‌ها و داروخانه‌ها را برای پیدا کردن هرگونه وسایل پیشگیری از بارداری جستجو کردند. جستجویی که اغلب بی‌فایده بوده است.
در حال حاضر جوانا مجبور است غذای ناچیزی را بر روی آتش بپزد. لباس‌ها را بدون صابون بشورد. به کودکانش بدون اینکه کاغذ و دفتری در کار باشد، درس بدهد. جوانا در حال حاضر با این ترس عمیق رو به رو است که نتواند از پس غذا دادن به تمام کودکانش بر بیاید. با این شرایط داشتن یک کودک دیگر؟ جوانا میگوید: احساس می‌کنم در حال غرق شدن هستم.
جوانا در حال پختن نُه عدد بادمجان و یک تخم‌مرغ
چهار کودک جوانا و برادر کوچکش در حال صرف یک وعده غذایی
ونزوئلا هشت سال است که درگیر بحران وحشتناک اقتصادی است و همین امر فاجعه انسانی را درون خانه‌ها رقم زده است: میلیون‌ها زن از دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری مقرون به صرفه محروم مانده‌اند و نتیجه آن بارداری‌های ناخواسته در این شرایط اقتصادی است.
در کاراکاس پایتخت ونزوئلا یک بسته سه‌تایی کاندوم ۴٫۴ دلار است. سه برابر حداقل دستمزد ماهانه در این کشور که ۱٫۵ دلار است. قرص‌های ضدبارداری بیش از دو برابر قیمت دارند. تقریباً ۱۱ دلار. این در حالی است که IUD و دستگاه‌هایی که داخل رحم گذاشته می‌شوند قیمتی معادل ۴۰ دلار آمریکا یعنی ۲۵ برابر حداقل دستمزد در این کشور را دارند. این رقم جدای ویزیت دکتر برای گذاشتن این دستگاه‌ها است.
با قیمت بالای وسایل پیشگیری از بارداری، آمار زنانی که متوسل به سقط جنین می‌شوند مدام در حال افزایش است. سقط‌جنینی که در این کشور غیرقانونی است و از این رو می‌تواند به قیمت از دست دادن جان این زنان در هنگام سقط جنین‌های غیر ایمن تمام شود.
سقط جنین غیر ایمن تنها راه برای زنان:
این وضعیت فاصله زیادی با آنچه هوگو چاوز (رئیس جمهور پیشین ونزوئلا ) به زنان و دختران وعده داده بود، دارد. پدر انقلاب سوسیالیستی کشور، گفته بود دولتش همه‌ی آنچه را که زنان قبلاً از آن محروم بوده‌اند به آن‌ها خواهد داد: مشارکت کامل و برابر در جامعه. چاوز درهای تالارهای قدرت را به روی زنان گشود و در قانون اساسی حق تصمیم‌گیری آزادانه در خصوص تعداد فرزندان به زوج‌ها داده شد. در کشوری که سقط‌جنین ممنوع است او جلوی روند قانونی شدن سقط‌جنین را گرفت اما وسایل پیشگیری از بارداری به‌طور گسترده در اختیار همگان بود. هوگو چاوز و جانشین او، مادورو عملاً خود را فمینیست معرفی می‌کردند.
اما همانطور که قدرت مادورو تبدیل به حاکمیتی استبدادی شد، اقتصاد ونزوئلا تحت فساد سیستماتیک، سوء مدیریت و تحریم‌های آمریکا از هم فرو پاشید. کشوری که زمانی ثروتمندترین کشور آمریکای لاتین بود درگیر بحران اقتصادی‌ای شده است که به گفته اقتصاددانان بدترین کشور خارج از جنگ در ده‌های گذشته از نظر تورم افسار گسیخته و میزان گرسنگی جمعیت کشورش است.
امروزه ونزوئلایی‌ها با سیستم بهداشتی ورشکسته‌ای رو به رو هستند که دیگر نمی‌تواند وسایل پیشگیری از بارداری را به طور قابل ملاحظه در اختیار عموم قرار دهد. در میان فروپاشی سیستم بهداشت عمومی کشور، وسایل پیشگیری از بارداری تقریباً در کلینیک‌های دولتی وجود ندارند و این وسایل تنها در داروخانه‌های خصوصی با قیمت‌های هنگفت دیده می‌شوند.
قیمت بسته سه تایی کاندوم بسیار بیشتر از حداقل حقوق ماهانه
افزایش ۶۵ درصدی مرگ و میر مادران:
نتیجه این وضعیت تغییرات عمیق در زندگی زنان است که بخش عمده‌ای از مسئولیت نگهداری از بچه‌ها را به عهده دارند. این وضعیت بحرانی چالش میان زوج‌ها را هم به‌طور قابل ملاحظه‌ای افزایش داده است.
به گفته وزارت بهداشت ونزوئلا، در حالی که بخش‌های زایمان بیمارستان‌ها تقریباً از کار افتاده‌اند، مرگ و میر مادران بین سال‌های ۲۰۱۵- ۲۰۱۶ حدود ۶۵ درصد افزایش پیدا کرده است. پس از انتشار این آمار دولت انتشار آمارها را متوقف کرد.
فکسیبل ۲۴ ساله و مادر سه کودک در ژانویه‌ی سال جاری برای پایان دادن به بارداری ناخواسته خود به کلینیک زیرزمینی مراجعه کرد. در این کلینیک رحم او را به‌وسیله‌ی یک قلاب سوراخ کردند. فکسیبل در دوم فوریه بر اثر شدت خونریزی درگذشت.
مادر فکسیبل میگوید: «او پول نداشت که وسایل پیشگیری از بارداری بخرد.». مادر او که زنی ۵۱ ساله است در روزهای آخر از دخترش مراقبت میکرد و شاهد مرگ تدریجی او بود.
تصویر فکسیبل به همراه یکی از سه کودکش در تصویری خانوادگی
تا سال ۲۰۱۵ وسایل پیشگیری از بارداری در مراکز دولتی کاملا رایگان بودند و در مراکز خصوصی هم این وسایل قیمتی مقرون به صرفه داشتند. به دنبال بحران اقتصادی دسترسی به این وسایل دشوار و دشوارتر شد. زنانی که تا قبل از آن به لطف وسایل پیشگیری از بارداری می‌توانستند برای زندگی خود تصمیم بگیرند کنترل بر زندگی خود را از دست دادند.
بر اساس آمارهای اعلام شده تا سال ۲۰۱۸ دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری خوراکی و ایمپلنتها حتی در بسیاری از شهرهای بزرگ تقریباً غیرممکن بود. برخی از زوج‌ها شروع به جیره‌بندی یا پرهیز از رابطه جنسی کردند. برخی سعی کردند از چرخه قاعدگی استفاده کنند؛ اما این اقدامات همیشه موثر نبود و همه هم حق انتخاب نداشتند.
مراسم خاکسپاری فکسیبل در ۲۴ سالگی
با شدت گرفتن بحران اقتصادی بسیاری از زنان در رابطه‌های مبتنی بر خشونت قدرت نه گفتن یا ترک رابطه را از دست دادند.
خانم گوزمان در آوریل امسال که کشور درگیر پاندمی بود و در زمانی که همسر مکانیکش برای هفته‌ها بیکار بود، ششمین فرزندش را به دنیا آورد. به گفته او زمانی که از بیمارستان به خانه آمد تنها مقدار کمی عدس برای خوردن برایشان باقیمانده بود. همه کودکانش گرسنه بودند. او به افسردگی شدید دچار شد و بیست روز را در تختخواب گذرانید.
خانم گوزمان به همراه کوچکترین فرزندش
خروج ۳۰۰هزار پزشک از کشور:
خانم گوزمان بدترین روزهایش را اینگونه تصویر می‌کند انگار در گودالی عمیق گیر افتاده‌ای. همه‌جا تاریک است. او میگوید در کودکی آرزوی داشته که شیمی‌دان شود.
بر اساس آمارهای اعلام شده از آنجایی که تربیت و نگهداری کودکان در ونزوئلا بسیار سخت شده است، تعداد زنان متقاضی سقط جنین افزایش یافته است. پیش از بحران اقتصادی بسیاری از پزشکان سقط جنین را به صورت غیرقانونی اما در محیط‌های امن انجام می‌دادند. اما طبق گفته سازمان پزشکی این کشور در سال‌های گذشته حدود ۳۰۰هزار پزشک کشور را ترک کرده‌اند. همین امر زنان را به سمت مراکز غیر ایمن سوق داده‌اند.
یک گروه فعال که خط تلفنی پشتیبانی سقط جنین را راه‌اندازی کرده است میگوید: در بین سال ۲۰۱۸-۲۰۱۹ میزان تماس‌های آن‌ها ۴۰ درصد افزایش داشته است. زنانی که دست به سقط‌جنین می‌زنند یا افرادی که به آن‌ها کمک می‌کنند در صورت دستگیری ممکن است به چند سال زندان محکوم شوند.
قیمت هر قرص میزوپروستول سقط جنین ۱۰ دلار در بازار سیاه است. زنان به طور متوسط شش تا دوازده قرص برای انجام سقط جنین باید استفاده کنند.
سقط جنین در انبار:
به دلیل ریسک بالای استفاده چند مشاور هنگام تحویل میزوپروستول زنان را ملاقات می‌کنند. باوجود این راهنمایی‌ها استفاده از این قرص‌ها می‌تواند مشقت آور باشد. جستجویی طاقت‌فرسا با هزینه‌ای ۱۵۰ دلاری برای پیدا کردن قرص‌ها. پیدا کردن مکانی مخفی برای استفاده از قرص‌ها و چندین ساعت خونریزی.
جسیکا ۲۱ ساله دانشجو با همراهی دو دوستش مجبور می‌شود شب هنگام عمل سقطش را در انبار قطعات خودرو به طور پنهانی انجام دهد. جسیکا هیچ وقت توانایی پرداخت هزینه‌های وسایل پیشگیری از بارداری را نداشته است. او میگوید بعد از تعرض دوست پسرش باردار شده است. جسیکا میگوید: در کشوری که من زندگی می‌کنم یک زن فقط توانایی غذا دادن به یک نفر(خودش) را دارد. جسیکا به‌طور آن لاین قرص خرید و چگونگی استفاده از آن را از مشاورین گرفت. او می‌دانست مادرش قبول نمی‌کند و نتوانست سقط‌جنین را در خانه انجام دهد. بر ای همین به انبار دوستش رفت. روی کاناپه‌ای و اتاقی با یک پنجره که آن را بسته نگه داشته بودند تا کسی فریادهای او را نشنود، به بارداری خود پایان داد.
جسیکا در ساعت هفت بعد از ظهر اولین دو قرصش را خورد و دوز دوم را دو ساعت بعد. خیلی سریع دردهایش شروع شد و به خونریزی شدید افتاد. پاهایش می‌لرزید. فریاد می‌زد و سپس بیهوش شد.
جسیکا یکسال پس از سقط جنین دردناک. گرافیتی پشت سر او میگوید: مادری با انتخاب، نه با مجازات
پیلار مادر دو کودک، زنی تحصیلکرده هنگام سقط جنین در خانه. بسیاری از زنان مجبورند در تنهایی سقط جنین کنند.
همه ما از این شرایط خسته شده‌ایم:
همه‌ی سقط‌جنین‌ها با میزوپروستول پر ریسک و دردناک نیستند. دکترها پیشنهاد می‌دهند این قرص را به همراه میفپریستون که بدن را برای این کار آماده و مراحل سقط جنین را آسان‌تر می‌کند، استفاده کنند. اما پیدا کردن میزوپروستول در ونزوئلا بسیار سخت است.
وقتی جسیکا به دوستانش در خصوص تصمیم به سقط جنین گفت. دوستانش به او اصرار کردند که به بیمارستان مراجعه کند. اما جسیکا گفت این کار را به خاطر ترس از پلیس انجام نمی‌دهد. جسیکا یک هفته سعی کرد تمام کارهایی که باید در شب سقط جنین انجام دهد را با خود تمرین کند.
جسیکا میگوید: با خودت میگویی این کار را انجام می‌دهی. اما در آن زمان همه‌چیز ممکن است به شکل دیگری پیش برود. شرایط از آنچه فکر می‌کنی سخت‌تر شود. من ممکن بود در آن شب جان خود را از دست دهم. همه میگویند خدا رو شکر که زنده ماندی. اما این خوشحالی ندارد. این خوشحالی ندارد که من مجبور بودم در یک انبار سقط جنین کنم. این خوشحالی ندارد که کشورت تو را به این بیچارگی سوق می‌دهد و همه درها را به رویت می‌بندد. درست است من زنی مقاوم هستم. اما همه ما از این شرایط خسته شده‌ایم. من خسته‌ام. من خیلی خسته‌ام.
صف زنان در پشت در کلینیک غیرانتفاعی که خدمات پیشگیری از بارداری را با قیمت‌های پایین ارائه می‌دهد
زن جوانی در حال دادن تست بارداری پیش از گذاشتن ایمپلنت ضدبارداری
در نبود حمایت‌های دولتی برخی از سازمان‌های خصوصی به زنان خدمات پیشگیری از بارداری می‌دهند. اغلب آن‌ها از بودجه‌های بین‌المللی کمک می‌گیرند. اتاق انتظار پنج کلینیکی که به این طریق راه‌اندازی شده است، همیشه مملو از زنان است. زنان حتی در برخی موارد برای گرفتن خدمات پیشگیری از بارداری مجبور می‌شوند شب را بیرون از کلینیک‌ها بگذرانند.
فکسیبل زن جوانی که پس از سقط جنین جان خود را از دست داد، هرگز نتوانست خود را به کلینیک‌های این‌چنینی برساند. او بدون اینکه به خواهر یا مادرش خبر دهد به تنهایی به کلینیک زیرزمینی رفت. مادر فکسیبل میگوید: اگر زمان به عقب برگردد. دخترم را متقاعد می‌کردم که این کار را انجام ندهد. اما خواهر فکسیبل که زنی ۳۴ ساله است میگوید: کاملاً می‌فهمد که خواهرش چرا چنین تصمیمی گرفته است. زن بودن در ونزوئلا بسیار سخت است. من هم جای خواهرم بودم همین تصمیم را می‌گرفتم.
منبع: نیویورک تایمز