بیدارزنی: به مناسبت 25 نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان، جمعی از فعالان جنبش زنان در رشت، به برگزاری گلگشتی در تاریخ 7 آذرماه اقدام کردند.
این گلگشت با موضوع اسیدپاشی در دو قسمت کارگاه و نمایش فیلم برگزار شد.
مراسم با معرفی شرکت‌کنندگان و خواندن تاریخچه 25 نوامبر و علت نام‌گذاری این روز برای مبارزه با خشونت علیه زنان آغاز شد. پس‌ازآن ویدیوی کوتاهی با موضوع اسیدپاشی نمایش داده شد که حاوی اطلاعات شهروندان رشت درباره اسیدپاشی‌های اخیر و تاثیر آن بر زندگی آنها بود.
در ادامه یکی از برگزارکنندگان درباره تاریخچه اسیدپاشی در جهان و ایران صحبت کرد. وی گفت: قدمت این جرم به 150 سال پیش بازمی‌گردد که بیشتر در نزاع‌های کاری و خانوادگی در اروپا و امریکا صورت می‌گرفت. در امریکا این پدیده با سخت‌تر شدنقوانین فروش اسید در میانه سده بیستم میلادی˓ محدود شد. وی اضافه کرد: امروزه این پدیده در کشورهای توسعه‌نیافته بیشتر رواج دارد و در میان این کشورها بنگلادش مقام اول را دارا است. البته در کشورهای اروپای شرقی مانند بلغارستان و حتی کشورهای دیگری چون انگلستان نیز اسیدپاشی گزارش شده است. با این وجود سازمان مبارزه با اسیدپاشی تعداد اسیدپاشی‌های گزارش شده را 1500 مورد طی یک سال اعلام کرده است.
وی درباره آمار اسیدپاشی در ایران گفت: در ایران نیز اولین بار، یک جوان محکوم به اعدام در سال 1334 به روی قاضی خود اسید پاشید و در سال 1337 اولین قانون اسیدپاشی در ایران تدوین شد. وی به اسیدپاشی‌های انجام شده در ایران اشاره کرد و گفت در سال 1378 یک نمونه اسیدپاشی انجام گرفت که فرد اسیدپاش به اعدام محکوم شد.
در بخش دیگر برنامه، کارگاه «اسید چیست و نحوه مقابله با آن چگونه است» برگزار شد. برگزارکننده کارگاه با کمک شرکت‌کنندگان به بررسی اسیدها و انواع آن˓ اثر سوختگی و تخریب˓ قیمت اسید و چگونگی در دسترس بودن و همچنین راه‌های مقابله با اسید پرداختند. حاضران در کارگاه معتقد بودند که دولت باید دسترسی به اسید را محدود کرده و برای فروختن اسید مشخصات خریدار را ثبت کند تا بتواند گامی در جهت محدود کردن این جرم بردارد. همچنین آگاه‌سازی توسط رسانه‌ها می‌تواند اثر پیشگیرانه داشته باشد.
کارگاه دوم با موضوع «انگیزه‌های اسیدپاشی و چگونگی مبارزه با این پدیده» برگزار شد. کارگاه با بحث درباره جداسازی انگیزه‌ها به انگیزه‌های فردی مانند خواستگاری ناموفق و انگیزه‌های اجتماعی مانند امربه‌معروف، شروع شد. در بحث‌های انجام‌شده، شرکت‌کنندگان اسیدپاشی را فارغ از انگیزه یک جرم اجتماعی دانستند که با از بین بردن هویت قربانی˓ زندگی اجتماعی او را تحت تاثیر قرار می‌دهد و اجتماع را دچار آسیب‌های روانی و ترس می‌کند. انگیزه‌های فردی نیز بخاطر حضور فرهنگ پدرسالارانه در جامعه و حاکمیت سنتی است.
در پایان کارگاه حاضران راه‌هایی را برای مقابله با این خشونت اجتماعی بیان کردند: مقابله با تفکر افراطی˓ محدود کردن تولید و عرضه اسید˓ کم کردن خشونت در آموزش˓ تغییر نگاه جامعه به زن و بدن وی˓ پیشرفت کشور به لحاظ اقتصادی و فرهنگی و وارد شدن جنبش‌های اجتماعی به طبقات پایین جامعه ازجمله راهکارهای بیان شده در کارگاه بود.
در پایان نیز فیلم «زنان قربانی خشونت در جامعه را فراموش نکنیم» ساخته «عالیه مطلب زاده» و «فریده غایب» نمایش داده شد.