توضیح مترجم: توصیفات متن بسیار دلخراش است.
بیدارزنی: مردان روی بدن مثله‌شده‌ی دو کُرد ایستاده‌اند، یکی از آنان موبایلش را بالا می‌گیرد و از مخاطبانش دعوت می‌کند به «خوک‌هایی» نگاه کنند که برشان پیروز شده است.
ریش زمختش نامرتب است، چشم‌هایش پر از نفرت.
به آرامی پایش را بلند می‌کند، چند ثانیه مکث می‌کند تا همه‌ی خشم پر عنادش را جمع کند و بعد با پا به سر نیمه‌جدا از تن مبارز کُرد ضربه می‌زند و آن را به سمت تپه پرت می‌کند. مزدور همراهش می‌گوید «الله اکبر! مجاهدین با شما این طور رفتار می‌کنند.»
این ویدئو در شبکه‌های اجتماعی سوری منتشر شد. این نمونه‌ای منحصر به فرد نیست، این وضع همه‌جا ساری و جاری است.
از آغاز حمله به عفرین، که تا کنون جان صدها غیرنظامی را گرفته است، چندین ویدئو از این دست در فضای عمومی منتشر شده است. مرتکبان به این جنایات تقریباً همیشه هم‌پیمانان ارتش آزاد سوریه تحت حمایت ترکیه و گاه اعضای ارتش ترکیه بوده‌اند. نژادپرستی و برتری‌جویی اسلامی همیشه آشکار و واضح است درحالی‌که جنسیت‌زدگی زمانی بیش از همیشه آشکار می‌شود که پیکر یک زن مبارز را مثله می‌کنند.
احمد شاوا که با ائتلاف دموکراتیک ملی سوریه -گروهی چپ‌گرا در عفرین- کار می‌کند به وبسایت ما می‌گوید «در میان اسلام‌گراهای افراطی، خوک نامیدن یک فرد یعنی آنها را از دین برگشتگانی کثیف دانستن. این همان نوع زبانی است که داعش از آن استفاده می‌کرد.»
این ویدئوهای مفتضح چنان دردسری برای اپوزیسیون تحت حمایت ترکیه درست کرده است که وزارت به اصطلاح دفاع از دولت موقت سوریه بیانیه‌ای صادر کرده و در آن درباره‌ی آنچه «لشکرکشی نظامی انسانی و اخلاقی برای آزادسازی عفرین از دست نظامیان پ.ک.ک و پ.ی.د» خواند، ابراز نگرانی کرده است. در این بیانیه آمده است «ما خواهان ممنوعیت دستگاه‌های تلفن و ممنوعیت حمل دستگاه‌های دوربین‌دار شخصی در طول عملیات نظامی هستیم».
برای درک این موضوع که چطور جنایات جنگی به نژادپرستی و جنسیت‌زدگی آغشته‌اند، باید به افشاگری‌های رعب‌آور و مهوع شکنجه در زندان ابوغریب به دست پرسنل نظامی آمریکایی در عراق برگردیم. این تصاویر که در ۲۰۰۳ منتشر شدند اجساد مردانی را نشان می‌داد که روی هم انداخته شده بودند. این تصاویر با توصیفات صریحی همراه بود که سوءاستفاده‌ی جنسی از مردان عراقی را برای آن که احساس زن‌صفتی کنند با جزئیات شرح می‌داد. در یک مورد، مردی میان‌سال وادار شده بود لباس زیر زنانه بپوشد و زمانی که شکنجه‌گر از او با الفاظی تحقیرآمیز دلیلش را پرسیده بود مرد پاسخ داده بود که او به اجبار شخصی که او را اسیر کرده وادار به پوشیدن این لباس‌ها شده است.
در یک مورد دیگر، نگهبانان زن زندان -هم‌دستان در نمایش زن‌ستیزانه، ملی‌گرایانه و نژادپرستانه‌ی امپراتوری آمریکا که در زندان ابوغریب اجرا شد- از رنگ قرمز استفاده می‌کردند تا مردان حس کنند که بدن‌شان به خون دوره‌ی قاعدگی آغشته شده است. هدف از این کار، چنان که پروفسور جوانا باند[۱] اشاره کرده است «زنانه کردن دشمن «عرب» بود.»
امروزه، زمانی که درباره‌ی ابعاد حادثه خبررسانی می‌شود، بسیاری از مردان عرب که در ارتش آزاد سوریه تحت حمایت ترکیه می‌جنگند، سعی دارند همین کار را با کردهای عفرین بکنند.
درست مانند زنان ابوغریب، در میان کردها هم‌دستانی با دشمن وجود دارد از جمله نگهبانان روستاها و سربازانی که در حمله به عفرین همکاری می‌کنند. در یک ویدئوی منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، مردی که احتمالاً کرد است چوپان پیری را با مشت و لگد می‌زند و از او می‌خواهد جای یک اسلحه‌خانه متعلق به ی.پ.گ را لو بدهد. در حرکتی که تنها می‌توان آن را ابرمردانه تلقی کرد، او سیگار می‌کشد بدون این که به نظر برسد لابه و درخواست‌های پیرمرد کُرد که موهایش هم خاکستری شده مزاحم او باشد. سرباز نیروهای مسلح ترک که به کرمانجی با مرد صحبت می‌کند، عاقبت او را به چنگال ارتش آزاد سوریه تحت حمایت ترکیه می‌فرستد.
بی‌وقار و کرامت، بی‌شرف، ناپاک، این‌ها و انگ‌های مختلف دیگری با پرخاش بر جسد‌های پژمرده و بی‌حرکت رزمندگان کُرد فریاد زده شده است. در یک ویدئو، رزمنده‌ای که بنا به گزارش روزنامه‌نگار موتلو چیویراوغلو [۲]با نام احمد م. هنان شناسایی شده است را عده‌ای جهادی محاصره کرده‌اند که فریاد «الله اکبر» سر می‌دهند. صدای مرد یا شاید پسری که فیلمبرداری می‌کند، تازه بالغ است. افراد همانطور که به نوبت به سر او ضربه می‌زنند فریاد می‌کشند «خوک، سگ»، داد می‌زنند «… خواهرت». برای این که بیشتر هم تأکید کنند بر سر جسدی که نمی‌تواند خشم نژادپرستانه‌شان را بپذیرد فریاد می‌زنند «… خواهرت و شرفت».
عجیب است که عبارات وحشیانه‌ی این جهادگرایان مدام بین ابراز تقدس مذهبی و خشم و نفرت نژادی در رفت و آمد است. قبل از آن که فریاد بزنند «الله اکبر» می‌گویند «تو خوکی! تو سگی!». فریاد می‌زنند «… خواهرت … به حول الهی» بدون آن که هیچ آگاه باشند احکام مذهبی چنین رفتاری را منع می‌کند.
برای جنگجویان ارتش آزاد سوریه، کُرد خوک و سگ است و باید او را شکست داد. یکی از گردان‌های این ارتش با اشاره به آیه‌ای از قرآن و در مسیر آنچه به احتمال زیاد به راه انداختن حمام خونی منتهی خواهد شد می‌گوید «ما کُردها را شکست می‌دهیم، شکستی شدید و آشکار». غیرنظامی‌ها خودِ دشمن هستند: یک شخص مسن‌تر در ویدئویی دیگر می‌گوید «کسانی که فرار می‌کنند در خطرند چرا که پ.ک.ک هستند. وقتی ۱۵ نفر سعی کردند از ما فرار کنند، ما شک کردیم که پ.ک.ک باشند». سپس، به قول مزدورانی که اِشغال روستایی اغلب کردنشین را جشن می‌گرفتند، «آزادسازی روستای کسال» اتفاق افتاد و در آن فریاد زده شد «این‌ها مغازه‌های خوک‌ها هستند… مغازه‌های کاکُ و کاکُ (لفظی نژادپرستانه برای کردها)».
آزاردهنده‌تر از هر چیز این است که چطور این خشم نژادپرستانه خود را در مواجهه با پیکر بی‌جان زنی کُرد نشان می‌دهد. در یک ویدئو که خشم جهان را برانگیخته، یک مبارز زن کرد از ی.پ.ژ (واحدهای حفاظت زنان) به طرز وحشیانه‌ای با ضربات بی‌رحمانه بر بدن مثله شده‌اش مورد حمله قرار می‌گیرد. قسمت‌هایی از بالاتنه‌اش از بقیه‌ی بدن او جدا شده است. یک جنگجو به پیکر او نزدیک می‌شود تا برای دوربین ژست بگیرد و دو مرد دیگر درباره‌ی زیبایی این زن بحث می‌کنند.
یک مرد به سرباز همراهش می‌گوید «او زیباست، مَرد».
زن کرد مثله‌شده نه تنها یک خوک، بلکه به گفته‌ی جنگجویان ارتش آزاد سوریه «یک خوک مؤنث» است، زنی که حق‌اش است پا روی سینه‌اش بگذارند و از پا درآورندش.
یکی از مردان جار می‌زند «این غنیمت جنگی ما از خوک‌های مؤنث پ.ک.ک است.»
زن‌ستیزی، برتری‌جویی اسلامی و نژادپرستی- این‌ها محرک‌های ارتش ترکیه و نیروهای ارتش آزاد سوریه در تلاش‌شان برای پاکسازی قومی عفرین است. عملیات شاخه‌ی زیتون در اصل حمله و تجاوزی است به زن کُرد، چرا که این زن نماینده‌ی هر چیزی است که منفور آنان است.
[۱] (Johanna Bond)
[۲] Mutlu Civiroglu