بیدارزنی: هیئت تحریریه سایت بیدارزنی به مناسبت ۲۵ نوامبر برآن شد تا پرونده‌ای در خصوص آزار جنسی در محیط کار منتشر کند. آنچه در ادامه می‌خوانید تجربه زیسته‌ی یکی از مخاطبان بیدارزنی است
که به دست ما رسیده است. شما هم می‌توانید تجارب خود را به ایمیل [email protected] ارسال کنید تا با انتشار آن‌ها این امر را از عرصه‌ی مربوط به امور ناگفتنی خارج کنیم و در نهایت بتوانیم مقابل این رفتار غیرانسانی ایستاده و آن را متوقف کنیم.
آدرس کانال بیدارزنی در تلگرام: https://telegram.me/bidarzani
تجربه‌ی آناهیتا:
دو سال پیش دقیقا اینترن بخش داخلی بودم. یعنی سال آخر تحصیلم در رشته‌ی پزشکی که ده شب در ماه موظفی کشیک داشته باشی. بیمارستان شهید صیاد شیرازی شهر گرگان. تو محیط کاری ما رزیدنت داخلی، ارشدمون محسوب میشد و از نظر کاری موظف بودیم بر اساس نظر و دستور رزیدنت ارشدمون برای مریض‌ها اقدام کنیم. این اتفاق فقط مختص به من نبود، بلکه خیلی از هم بخشی‌های دخترم به نوعی قربانی این رفتارها بودند، رفتارهایی که به دلیل سرسختی و مقاومت ما شاید به آزار جنسی ِ گسترده‌ای ختم نشد اما مسلما تاثیر منفی‌ای روی نگرش ما به همکار مرد داشت و متاسفانه در مورد خود من حتی تونست تاثیر منفی‌ای روی کیفیت روابطم با فرد دلخواهم بزاره. کار در بیمارستان نیاز به بیدار موندن در کل شب داشت و متاسفانه حضور چند تا از رزیدنت‌های مریض می تونست کل شب رو به کابوس بدل کنه. اتاق کارمون تو اورژانس یه کامپیوتر داشت که باید از طریق اون آزمایش‌ها و نتایج رادیوگرافی‌های مریض پیگیری میشد، توی اون اتاق یا باید اجازه می‌دادی رزیدنت محترم به بهانه‌های مختلف لمست کنه و یا اصلا وارد اتاق نمی‌شدی که کارای مریض‌ها انجام نشده میموند و فردا باید به استاد جواب می‌دادی و در برخی موارد به خاطر انجام ندادن کارها و عدم پیگیری مریض‌ها کشیک اضافه می‌خوردی. اعتراض به لمس‌های رزیدنت هم اغلب با این عکس‌العمل مواجهت می‌کرد که: خانم دکتر چقدر بی‌جنبه‌ای، خانم دکتر واسه ما ادای…هارو در میاری؟
اعتراض خود من و چند تا از دخترای دیگه به مدیر گروه بخش داخلی هم متاسفانه کار به جایی نبرد. بااینکه در حین صحبتمون با مدیر گروه فهمیدیم دفتر پرستاری هم به خاطر آزار جنسی به چند تا از پرستارای خانم از دقیقا همون چند رزیدنت مریض شکایت کرده بوده. به ما قول دادند برای اون چند رزیدنت تنبیهی در نظر گرفته شه، تنبیهاتی نظیر عدم قبولی در امتحان ارتقا (امتحانی که رزیدنت‌ها میدن برای اینکه به مرتبه‌ی بالاتری برسن تا بعد از چهار امتحان ارتقای موفق به‌عنوان متخصص داخلی فارغ‌التحصیل بشوند)
اما درست یک سال بعد وقتی من مشغول کارهای فارغ‌التحصیلیم بودم می‌شنیدم که هنوز هم همان آزارهای جنسی در همان اتاق کوفتی در حال ادامه است و اون رزیدنت‌ها نه تنها از ارتقا منع نشدند بلکه این بار به‌عنوان رزیدنت سال دو (یک‌مرتبه بالاتر از آنچه در زمان من بودند) با دستاویز چقدر بی‌جنبه‌ای! هنوز هم داشتند همان می‌کردند که در زمان من کردند.