بیدار زنی: «بوکوحرام» خیلی زود بعد از به کنترل درآوردن برخی شهرهای نیجریه، جمعیتی را گرد هم می‌آورد و قوانین جدیدی را با قیود و محدودیت‌هایی به خصوص برای زنان اعلام می‌کنند. رنج، تجاوز، اجبار به ازدواج، داستان‌های دنباله‌دار زنانی است که توسط این گروه تروریستی شکنجه‌شده‌اند.
۲۷۶ دختر دانش آموز که در «چیبوک» دزدیده شدند، توجه جهانی گسترده‌ای را با کمپین #دختران ما را بازگردانید به خود جلب کردند. بااین‌وجود، حکایت دختران دانش آموز گمشده تنها بخش کوچکی از شکنجه ی زنان و دختران جوان توسط بوکوحرام را به ما می‌گوید.
به دنبال رویداد تکان‌دهنده ی دختران گمشده، سازمان عفو بین‌الملل به خاطر موارد بی‌شمار نقض حقوق بشر شامل بدرفتاری‌ها، خشونت های اعمال شده از سوی بوکوحرام و عدم اقدام نیروهای امنیتی نیجریه در دفاع از غیرنظامیان، ابراز نگرانی کرده است.
گروه تندروی نیجریه ای بوکوحرام دختران و زنان را میربایند و آن‌ها را وادار به ازدواج‌های ناخواسته، کار اجباری، تجاوز، شکنجه، آزار و اذیت روانی و تغییر اجباری دین می‌کنند.
بنا بر گزارش سازمان عفو بین‌الملل، از سال ۲۰۱۴ بیش از ۲۰۰۰ زن و دختر ربوده شده و در کمپ‌های نظامی بوکوحرام نگه‌داشته شده‌اند، برخی از آن‌ها را به این دلیل انتخاب کرده اند که مسیحی بوده اند و دیگران به این خاطر که از قوانین تندروهای مذهبی تبعیت نکرده اند. این زنان قربانیان بردگی جنسی بوده و برای کشتن آموزش‌دیده‌اند.
زنانی که از کمپ‌های بوکوحرام گریخته اند، از خشونت‌های تروریستی شدیدی که در آنجا اتفاق می‌افتد به دیدبان حقوق بشر شهادت داده اند. بسیاری از قربانیان ادعا کرده اند که مورد خشونت و آزار و اذیت روانی قرارگرفته‌اند؛ به کار اجباری و شرکت در فعالیت‌های نظامی وادار شده‌اند، ناچار به ازدواج اجباری با ربایندگان شده‌اند و مورد تجاوز جنسی قرارگرفته‌اند.
اکثر موارد آدم‌ربایی بوکوحرام علیه زنان و دختران مسیحی است و بسیاری از آن‌ها در صورت عدم‌تغییر دین خود به اسلام تهدید به مرگ شده‌اند.
بیش از ۳۰۰ زن نیجریه ای در جنگل‌های «سامبیسا» که مجبور شده بودند اعدام جمعی شوهرانشان را مشاهده کنند؛ پیش از آن‌که با شلاق به سمت جنگلی که در آن با ذرت خشک روزی یک‌بار تغذیه می‌شدند برده شوند، توسط سربازان نیجریه ای نجات پیدا کردند.
به این زنان تجاوز شد، وادار به ازدواج‌های غیرقانونی شدند و تا حد مرگ سنگسار شدند. برخی از آن‌ها ناخواسته توسط نیروهای نظامی طی عملیات نجات کشته شدند، چراکه سربازان نتوانستند متوجه شوند که آن زنان نه دشمن، بلکه قربانی بودند.
بوکوحرام قوانین خود را با مجازات های سخت به کسانی که از آن پیروی نمی‌کنند، تحمیل کرده است؛ زنانی که نمی‌توانستند هرروز نماز بخوانند، با شلاق درملأعام مجازات می‌شدند.
وجود این وضعیت در نیجریه حکومت این کشور را وادار می‌کند تا استراتژی‌ها و موازین قوی‌تری را برای حمایت از زنان و دختران اتخاذ کند و به قربانیان کمک کند. حکومت باید نیروهای امنیتی را آماده کند تا جلوی آدم‌ربایی‌ها را بگیرد و در صورت وقوع آن،سریع وارد عمل شود. حکومت‌مداران نیجریه‌ای باید کسانی که مرتکب چنین جرائم انسانی می‌شوند را شناسایی کنند. آن‌ها باید از مدارس و حق آموزش حفاظت کنند و از ارائه خدمات پزشکی و سلامت روانی به قربانیان آدم‌ربایی اطمینان حاصل می‌کنند.