در نظریه‌ی فمینیستی واقعیت پذیرفته شده این است که ساختارهای اجتماعی دارای قدرت‌های علّی هستند که قابل‌تقلیل به افراد سازنده‌ی آن نیستند. اکثر نظریات فمینیستی فرض را بر نابرابری ساختاری می‌گیرند. مسئله‌ی قدرت که میان دو جنس به‌صورت نابرابر توزیع‌شده مسئله‌ی محوری هستی‌شناسی فمینیستی را تشکیل می‌دهد. یافتن معرفت‌شناسی واحد برای نظریه‌ی فمینیستی کاری دشوار است، چراکه هرکدام از نحله‌های مختلف فمینیسم ممکن است به شناخت‌های گوناگونی دست پیدا کنند. مثلاً در فمینیسم پست‌مدرن، واقعیتی برای دستیابی وجود ندارد، چراکه این خوانش کنشگران فردی است که واقعیت را می‌سازد. فمینیسم استندپوینت «فمینیسم نقطه نظر» که بیشتر با کارهای «هیل کالینز» و «اسمیت» شناخته می‌شود، معرفت‌شناسی خود را بر کشف تجربه‌های زنانه بنا می‌کند. فمینیسم مارکسیستی، تحلیل طبقاتی را بهترین نوع تبیین و در واقع نوع رهایی‌بخش تبیین می‌داند. در فمینیسم لیبرال نیز آموزش زنان، حقوق برابر با مردان در عرصه‌ی اجتماعی و اقتصادی و برابری دو جنس ازجمله‌ی مطالبات معرفت‌شناختی است.
نظریات فمینیستی در ابعاد هستی‌شناختی، معرفت‌شناختی و روش‌شناختی/ شمیم شرافت
