 |
دنیای صنعت: مریم رحمانی- اشرف گرامی‌زادگان عضو هیئت مدیره انجمن حمایت از حقوق زنان و مدیر مسئول نشریه حقوق زنان است. از او درباره طرح پلیس خشونت که اخیرا مشاور رئیس جمهور در امور زنان که خبر از تشکیل آن داده‌است و طرح دورکاری زنان پرسیدیم.
اخیرا خانم مجتهدزاده خبر از تشکیل پلیس خانواه داده‌اند که در خشونت‌های خانگی به کمک زنان بیاید چقدر این امر را قابل اجرا می‌دانید؟
موضوع پلیس خانواده موضوع جدیدی نیست. سالها پیش که خشونت علیه زنان در خانواده در حال افزایش بود وزنان نگران متلاشی شدن خانواده خود بودند، با تماس زنان، بستگان و وکلاء به سازمانها ونهادهای گوناگون برای مداخله در هنگام خشونت دیدن زن این سازمانها اظهار می‌کردند خانواده حریم خصوصی است. استدلالشان این بود که نمی‌توان به درون خانه رفت و زن خشونت‌دیده را از خانه خارج کرد. به هر حال در جامعه ایرانی این تفکر وجود دارد که مرد سالار و سرور خانه است و اختیارات کامل دارد. همین نگرش و بی‌توجهی به حقوق انسانی زنان موجب شد که در خانه بجای عشق و علاقه، کینه و عداوت شکل گیرد. طلاق به مرور افزایش یابد، همسرکشی و دهها آسیب دیگر در جامعه دلسوزان را نگران وضع موجود کند. شاید بتوان گفت یکی از اهداف تشکیل پلیس زن در جامعه، رسیدگی به جرائم درون خانواده هم بود – هرچند که متاسفانه اکنون از پلیس زن در تقابل با زنان در خیابان استفاده می‌شود – حال آنکه اکنون نیز دیر نیست وباید چهره زن پلیس ما به آنچه که نیاز واقعی زنان جامعه‌است، تغییر کند.
اضافه می‌کنم نیروی انتظامی می‌تواند با همکاری بین بخشی و با یاری قوه قضائیه، شرح وظایف امروزی و مناسب برای پلیس زن تعریف کند. اگر این تغییر صورت گیرد زنان از حمایت کافی برخوردار شده و در احقاق حق آنان موثر خواهد بود.
البته زنان در طول این سالها از مراکز زنان انتظار بیش از این را داشته‌اند. اگر چنین وعده‌ای عملی شود و در دادرسی به زنان و نجات آنان از خانه‌ای که جز خشونت و تهدید چیزی در آن نیست موثر افتد زنان از آن استقبال می‌کنند. مضافا آنکه مطالعه گزارشهای مرکز و آشنایی با عملکرد مراکز زنان آرزوی ماست.
خانم گرامی‌زادگان این روزها صحبت از دورکاری است و بیشتر کسانی که دورکار می‌شوند از قرار زنان هستند به نظر شما دورکاری طرحی مناسب برای زنان است یا نامناسب؟
هرطرحی که هدفش دور نگهداشتن زنان از حضور اجتماعی باشد، مورد تردید است. احساس می‌شود در مورد دورکاری زنان بیشتر دور نگهداشتن زنان از عرصه اجتماعی مد نظر است و در آینده به مرور حذف زنان از عرصه اشتغال در دستور کار قرار می‌گیرد. اما اگر این طرح برای اقشاری از زنانی باشد که مشکل فرزند معلول دارند، به دلیل بیماری و مسئولیت خانه کار در فضای اداری برایشان مشکل است و با دورکاری می‌توانند کار اداری خود را در خانه انجام دهند، خوب است. با درنظر گرفتن این مسئله که خود زن بخواهد دورکار شود باید از توجه دولت به منظور فراهم آوردن آسایش و آرامش برای زنان شاغل تشکر کرد. اما اقدامات قبلی و با توجه به سابقه این نوع طرح‌ها، این شک ایجاد می‌شود که در پس زمینه چنین موضوعاتی مسائل زنان ختم بخیر نشود.
شما فضای حاکم بر جامعه را تا چه اندازه در جهت بهتر شدن اوضاع زنان ایرانی می‌بینید؟
هنگامی می‌توان به بهتر شدن اوضاع زنان امیدوار بود که کلیه قوانین، مقررات، سیاستها وبرنامه‌ریزی‌هایی که در جامعه می‌شود به حقوق و خواسته زنان توجه کرده و مطالبات زنان را در دستور کار قرار دهد. هرچند که این خواسته زمان‌بر است اما اگر چنین اراده‌ای در مسئولان ایجاد شود در همان گام‌های اولیه می‌توان بهبود را مشاهده کرد.