{{ایسنا:}} يك روانشناس گفت: بيش از 60درصد كودكان بالاي سه سال، اغلب بهدليل ترس از والدين خود دروغ ميگويند.
فاطمه طاهري در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه زنجان، با بيان اين مطلب، اظهار كرد: دروغگويي کودکان در سن سه سالگي با دروغگويي بچهها در سنين بالاتر کاملاً متفاوت است، چرا كه کودکي که هنوز قادر به تشخيص واقعيت و خيال و رؤيا نيست، براي تجربه احساس شادي و غم بهطور واقعي، خود را در دنياي خيالي که خودش آن را ساخته است، قرار ميدهد و حتي گاه چنين کودکاني در هنگام تعريف ماجراي مرگ قهرمان ساخته ذهن خود، گريه ميكنند.
اين روانشناس اظهار كرد: خلق داستانهاي تخيلي توسط کودک، نمايانگر قدرت خلاقيت ذهن او است، اما برخي از کودکان حتي پس از سه سالگي نيز همچنان به اين کار ادامه ميدهند كه براي والدين، هشداري جدي است.
طاهري، به اهميت محيط زندگي کودک اشاره كرد و افزود: والديني که به هنگام تعريف داستانهاي خيالي توسط فرزندشان، خود را محو شنيدن نشان داده و طوري وانمود ميکنند که از شنيدن آن واقعاً لذت ميبرند و برايشان بسيار جالب است، در واقع با اين رفتار، کودک را تشويق به گسترش و توسعه دنياي تخيلي خود ميكنند.
وي خطاب به اين والدين تأكيد كرد: نشان دادن عکسالعمل منفي نيز صحيح نيست، مهم آن است که والدين با نهايت آرامش، ذهن کودک را به سوي واقعيت سوق دهند و به او بفهمانند که اين داستانها همه حاصل خيالبافيهاي او است.
اين كارشناس ادامه داد: ترس، کمبود محبت، عدم احساس امنيت و تمايل کودک به محک زدن تواناييهاي خويش، عمدهترين عوامل گرايش او به دروغگويي آگاهانه محسوب ميشود.
طاهري، اظهار كرد: ترس در كودك، دروغ را تبديل به وسيله دفاعي براي او ميسازد، چرا كه او با اينکه خود نيز ميداند که دروغ ميگويد، براي آنکه تنبيه نشود و يا مورد سرزنش قرار نگيرد، چارهاي جز پناه بردن به دروغ ندارد، براي مثال کودکي که ميداند اگر پدر و مادرش بفهمند که او جاي خود را خيس کرده، از دستش عصباني ميشوند، در مقام پاسخگويي علت آن، ريختن آب يا خرابکاري گريه بيان ميکند، او در واقع با اين دروغ ميخواهد خود را از تنبيه شدن نجات دهد.
اين روانشناس تأكيد كرد: در بسياري از مواقع علت دروغگويي کودک، سعي او در تغيير شخصيت خويش است، براي مثال در مهدکودک دائم براي همسالان خود از عروسکهاي بسيار بزرگ و فوقالعادهاي که دارد و يا آدمآهني که قادر به انجام کارهاي خارقالعاده است سخن ميگويد تا از اين طريق تعجب و حيرت آنها را برانگيزد، اين کودکان معمولاً به افراد بزرگسال دروغهاي ديگري تحويل ميدهند.
وي خاطرنشان کرد: ممکن است علت اصلي دروغگويي کودک، تمرين واژههايي باشد که ياد گرفته است، تعريف کردن داستانهاي تخيلي از سوي کودک، ميتواند روشي براي بررسي چگونگي تسلط خود در استفاده از واژهها و کلمههاي مختلفي که آموخته است باشد، لازم بهذكر است اين امر بهخصوص در حدود سن سه سالگي بيشتر به چشم ميخورد، کلمات از نظر او مانند قطعات سازههاي کوچک اسباببازياند و کودک با اين روش قصد دارد از آنها جهت ساختن سازههايي جديدتر و پيچيدهتر استفاده کند.