به تازگي حميدرضا حاجي‌بابايي وزير آموزش و پرورش در گفت‌وگو با ايلنا گفت دانش‌آموزان دختر ازدواج كنند چراكه اكثر كارشناسان علوم تربيتي و اجتماعي معتقدند ازدواج به موقع دانش‌آموزان دختر باعث محافظت آنها از آسيب‌هايي مي‌شود كه در جامعه در كمين آنهاست. در همين اظهارات آقاي وزير از ارائه كتاب‌هاي درسي براي آموزش مهارت‌هاي زندگي و راهكار‌هاي ازدواج سالم و آداب زناشويي به دانش‌آموزان دختر خبر داد.
1- به طور حتم وزير محترم و كارشناسان همفكر ايشان به خوبي مي‌دانند كه دانش‌آموز به فردي گفته مي‌شود كه ميانگين سني او از هفت تا 18 سال است و يك دختر در 9سالگي به بلوغ شرعي مي‌رسد. شرايط فرهنگي امروز نيز به گونه‌اي نيست كه خانواده‌اي حاضر باشد دختر دانش‌آموز خود را در دوره ابتدايي يا راهنمايي آماده ازدواج كند!
2- در مورد دانش‌آموزان دبيرستاني نيز بايد يادآوري كرد كه سن آنها از 15 تا 18 سال است. جناب وزير و كارشناسان علوم تربيتي به خوبي مي‌دانند كه در مدارس واحدي وجود دارد به نام امور تربيتي كه گرچه به اسم معاونت پرورشي و ورزشي فعاليت مي‌كنند اما به محض اينكه ظاهر يك دانش‌آموز دختر به ويژه در مقطع دبيرستان به هر دليل تغيير كند در بهترين حالت بارها به دفتر امور تربيتي خواسته مي‌شود و بايد پاسخگوي تغييرات ظاهري خود باشد كه بعد از ازدواج يا در دوران ازدواج اجتناب‌ناپذير است. در گذشته نه‌چندان دور تعداد زيادي از دانش‌آموزان دختر به دليل تغيير شكل جزيي در ظاهر و صورت‌شان موظف مي‌شدند تا مدت‌ها از محيط درسي و مدرسه دور بمانند تا ظاهر آنها به حالت قبل بازگردد!
3- سن ازدواج در كشور به هر دليل افزايش پيدا كرده است كه پيامدهاي منفي زيادي دارد. اما از طرفي ديگر كسب تجربه ناشي از افزايش سن ازدواج در احتمال بالا رفتن دقت افراد در انتخاب بهتر همسر آينده تاثير خواهد داشت با اين وجود افزايش آمار طلاق نيز نشان مي‌دهد هنوز در بين افراد بسياري آگاهي كامل براي انتخاب همسر وجود ندارد پس چطور ممكن است يك دختر دانش‌آموز به واسطه چند ساعت كلاس آموزش مهارت‌هاي زندگي و راهكار‌هاي ازدواج سالم و آموزش مهارت‌هاي زندگي آماده ازدواج و مسووليت‌پذيري شود؟
4- در نظر بگيريم دختر دانش‌آموزي را كه ازدواج كرده است. آيا تناسب سني او با همسر آينده‌اش مساله مهمي نيست؟ اگر تناسب سني رعايت شود همسر او نيز بايد دانش‌آموز باشد، حال در اين خاله‌بازي خرج زندگي بر عهده كيست؟ آنها درس بخوانند يا كار كنند؟ اگر درس بخوانند خرج زندگي با كيست؟ اگر كار كنند تحصيلات چه مي‌شود؟ اگر هم درس بخوانند و هم كار كنند آيا اصلاً كاري برايشان وجود دارد يا اگر باشد كدام سازمان و ارگان و شركت به دانش‌آموزي كه هنوز تخصصي ندارد كار مي‌دهد؟ اگر هم تناسب سن ازدواج رعايت نشود يك دختر دانش‌آموز 18ساله با يك مرد چندساله ازدواج كند تا توان تامين هزينه زندگي را داشته باشد؟ وقتي يك دختر دانش‌آموز به طور معمول حداكثر 18 سال دارد و همسر او در بهترين شرايط حداقل ليسانس داشته باشد و خدمت سربازي هم رفته باشد و با شانسي به اندازه اورست بلافاصله كار نيز پيدا كرده باشد 26 تا 27 سال دارد در اين زمان اختلاف سني آنها هشت سال است! پس تناسب سن ازدواج چه مي‌شود؟
5- خواسته‌ها و ديدگاه‌هاي انسان در دوره‌هاي مختلف سني به ويژه در سنين جواني متغير است و با افزايش سن و آگاهي به ثبات نزديك‌تر مي‌شود. اگر يك دانش آموز پس از ازدواج دچار اين تغييرات شد براي هر تغيير چه كند و چند بار به روانشناس مراجعه كند و چند بار زندگي او به خطر افتد؟
6- با چه معياري اين اظهارات بيان شده؟ آشنايي دختر و پسر قبل از ازدواج در كجا صورت مي‌گيرد؛ در راه مدرسه يا معرفي دوستان و آشنايان؟ عاقبت اين زندگي چه مي‌شود و آيا بنده به عنوان نگارنده يا آقاي حاجي‌بابايي به عنوان وزير حاضريم خواهر يا دخترمان در اين سن و با اين شرايط به خانه بخت برود؟ آقاي وزير، من حاضر نيستم شما چطور؟
