طی یک سال گذشته، مادران خاوران، مادران پارک لاله و دیگر مادران دادخواه این سالیان با صدور بیانیه‌ها، اعلام حفظ روحیه‌ی جمعی و ایستایی بر مطالبات خود در کنار بیشمار زنانی جای می‌گیرند که پس از جان‌باختن فرزندان خود در اعتراضات سراسری آبان ۹۸، به جامعه‌ی دادخواهی پیوستند.
روز شنبه بیست و چهارم تیرماه، جمعی از فعالین حقوق زنان با خانواده ندا ناجی و مرضیه امیری از بازداشتیان روز جهانی کارگر که باگذشت نزدیک به هشتاد روز همچنان در بازداشت به سر می‌برند دیدار کردند.
زنان اروپایی که در مشاغل فنی مشغول به کارند با دغدغه‌های همتایان آمریکایی‌شان کاملاً آشنایی دارند؛ تعداد اندک دختران و زنان جوانی که در رشته‌های علوم پایه و فنی تحصیل می‌کنند، یا تجربۀ تعصب جنسیتی و آزار جنسی در محل کار از مصادیق این دغدغه‌هاست.
عصر روز گذشته گروه بیدارزنی مراسمی را به منظور گرامی‌داشت ۸ مارس، روز جهانی زن، در مؤسسۀ خوانش برگزار کرد. در بخش اول این مراسم، فیلم مستند «در میان امواج» اکران شد و در بخش دوم، مهمانان برنامه مینا کشاورز، تهیه‌کننده و کارگردان این فیلم و فاطمۀ محبعلی مدیر و مؤسس مرکز ترک اعتیاد زنان با دوستان شرکت‌کننده در مراسم گپ‌وگفتی داشتند. در ابتدا مجری برنامه از خوشحالیمان گفت که توانسته‌ایم کنار هم جمع شویم و مثل بیشمار زن و مرد دیگر که در سراسر جهان این روز را گرامی بداریم. هشتم مارس در حقیقت بزرگداشت خاطرۀ تمامی زنان و مردان برابری‌خواهی است که سال‌ها برای رسیدن به این هدف در سراسر جهان تلاش کرده و کشته شده‌اند. ما هم یادی کردیم از زنان و مردان ایرانی که این روزها به خاطر فعالیت‌ها و مطالباتشان پشت میله‌های زندان اند؛ نرگس محمدی، نسرین ستوده، پروین محمدی، امیرسالار داوری، زینب جلالیان، محمد حبیبی و دیگر فعالان در بند.
تیم فوتبال زنان ملوان بندر انزلی که از زمان حضورش در لیگ برتر از سال ۱۳۸۴ یکی از تیم‌های مطرح بوده و حتی یک سال قبل از انحلالش به عنوان نایب قهرمانی دست یافته بود، در سال ۱۳۹۵ در میان اندوه و شگفتی هواداران و بازیکنان به یکباره منحل شد. مدیرعامل باشگاه در آن زمان پس از سقوط تیم فوتبال مردان ملوان از لیگ برتر، درباره‌ی انحلال تیم زنان ملوان گفت: «ما بسیار عیالوار هستیم. وقتی یک کشتی در طوفان اسیر می‌شود، بار خود را خالی می‌کند.» این بار اضافی تیمی بود که در سال‌های اخیر هیچ فصلی را بدون عنوان به پایان نرسانده بود و یکی از بازیکنان ملی‌پوش، سارا قمی، عنوان خانم گلی را با زدن ۱۵ گل در لیگ برتر به دست آورده بود.
در روز پنج شنبه اول آذر مراسم بزرگداشتی به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی محو خشونت علیه زنان در رشت برگزار شد. اولین سخنران این مراسم نوشین کشاورزنیا سخنرانی خود را با موضوع آزار جنسی در محیط کار با تأکید بر طیف گسترده‌ی خشونت در روابط بین افراد با ارائه تعریف کلی از خشونت آغاز کرد و گفت: موضوع بحث امروز من در مورد خشونتی است که در محیط کار اتفاق می‌افتد. در مسئله‌ی خشونت یک فرد یا یک گروه خواسته‌ی خودش را با تکیه‌بر منابع قدرت (همچون پول، جایگاه، باورهایی که یک اجتماع به آن فرد داده‌اند یا مسئله‌ی جنسیت) به‌زور بر شخص دیگری به شکل پنهان یا آشکار اعمال می‌کند.
۲۵ نوامبر روز جهانی توقف خشونت علیه زنان است و سازمان ملل از همه خواسته که از بیست و پنجم تا ۱۶ روز بعد یعنی تا ۱۰ دسامبر روز حقوق بشر کمپینی نارنجی راه بیندازند. البته غیر از این، کمپین زنان سازمان ملل متحد که در سال ۲۰۰۹ برای بسیج کردن جامعه مدنی، فعالان، دولتها و سیستم سازمان ملل راهاندازی شد، بیست‌و‌پنجم هر ماه را روز نارنجی نامگذاری کرده است. در این روز، شرکتکنندگان در سرتاسر دنیا به پوشیدن لباسی به رنگ نارنجی تشویق می‌شوند، رنگی که نماد آینده روشن و جهان بدون خشونت علیه زنان و دختران است. براساس اظهارات سازمان ملل، از هر سه زن در دنیا، یک نفر خشونت میبیند که این خشونت می‌تواند جسمی، جنسی یا روحی باشد. خوشبختانه خشونت بیماری لاعلاجی نیست که دلیل و نشانه و در نتیجه درمانی نداشته باشد. خشونت قابل پیشگیری است اما درمان آن باید جامع و طولانیمدت باشد تا بر جامعه تاثیر بگذارد.
جمله کلیشه ای "چیزی از ارزش‌های ما کم نمی کنه" شاید روزی مرحمی بر درد شکست‌های ورزش ایران در عرصه‌های بین المللی بود، اما الان مته‌ای است که روی مغز مخاطبین این حوزه حسابی سروصدا می‌کند. رویکردی که نتیجه‌اش پایین نگه داشتن سطح توقع‌ها، حتی در شرایط منطقی بوده است. حالا و با افزایش مخاطبین ورزش زنان، این رویکرد، اپیدمی وار به سمت این حوزه و ورزشکارانش می‌رود. دخترانی که تا همین پنج سال گذشته برای بهترین نتایج می‌جنگیدند، حالا اگر نتایج ضعیف و دور از انتظار هم کسب کنند، با تشویق‌هایی از همان جنس "چیزی از ارزش‌هایت کم نمی‌شود" روبرو می‌شوند. رویکردی که تصورش حمایت است، اما جز دوستی خاله خرسه، عایدی برای ورزش زنان ندارد.
سونا مقدم، کارگردان مستند سینمایی معصومه در نشست اکران و نقد و بررسی این مستند عنوان کرد: اسیدپاشی مختص به منطقه‌ای خاص نیست و در تمامی کشورها اسیدپاشی وجود دارد؛ اما در کشورهای آسیایی و خاورمیانه به دلیل ترس قربانی از انتقام، قربانیان معمولاً سکوت می‌کنند. کارگردان فیلم معصومه با برشمردن کشورهای هند، بنگلادش، پاکستان و بخش‌هایی از کردستان به‌عنوان مناطق آسیایی که بیشترین آمار اسیدپاشی را دارند اظهار داشت: آنچه ایران را متفاوت از کشورهای دیگر می‌کند نبود قوانین بازدارنده در خصوص اسیدپاشی و خرید و فروش اسید است. در اغلب کشورها قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای خشونت اسیدپاشی وجود دارد و فرد مجرم به حبس ابد محکوم می‌شود.
اعظم صادق‌زاده یکی از لیدرهای طبیعت‌گرد فعال در استان مازندران است. با او چندی پیش آشنا شدم و همیشه متعجب بودم که چطور زنی جوان می‌تواند در چنین شغل پراسترس و پرمسئولیتی به این خوبی بدرخشد. یکی از ویژگی‌های تورهای او این است که پر از موسیقی و رقص و شور و نشاط است. در عین حال فضا کاملاً جدی و حرفه‌ای است. به همین بهانه گفت‌وگویی با او ترتیب دادم و همان‌طور که حدس می‌زدم چالش‌های زندگی حرفه‌ای‌اش در عین تفاوت نوع شغلش شباهت زیادی به زنان کشاورز، دامدار یا نانوایی بود که قبلاً با آن‌ها حرف زده بودم.
ورود