ما با «بحران جهانی دوگانه‌ی عدالت و پایداری» مواجهیم (ریزن، ۲۰۰۲، ص ۳)، موقعیتی که اقدام ضروری است. بازخوانی گرامشی در ارتباط با تحلیل قدرت و تفاوت می‌تواند به شالوده‌ی نظری دیدگاه جدیدی درباره‌ی جهان کمک کند. من بر این باورم که افت‌وخیز نظام فعلی ما، اساساً اصلاحات را مختل و غیرممکن می‌کند. ما باید توجهمان را دوباره بر محور افقی جلب کنیم که در آن تفاوت و تنوع جایگزین فرادستی و فرودستی شده‌اند و انسانیت و دنیای طبیعی می‌توانند به‌صورت نمادین در کنار هم همزیستی داشته باشند. دیدگاه‌های پربار تفاوت که پست‌مدرنیسم ارائه کرده است، در بستر جهانی‌شدن بازبینی‌شده و پتانسیل‌های زیادی برای تغییرات استراتژیک با پداگوژی نقادانه را در درون خود دارد. باید به این مسئله به‌عنوان یک پیوستار درونی/بیرونی نگریست که در تحلیل از شخصی به سیاسی و در عمل از محلی به جهانی، گسترش می‌یابد.

تشکیل کارزارها و پیشبرد آن‌ها شاید مؤثرترین و عملی‌ترین راه برای حفظ پویایی جنبش زنان و با سرعت نزدیک شدن به مطالبات در سطوح مختلف است،‌‌ هرچند که در ادامه روشن خواهد شد که دیدگاه‌ها از مقوله کارزار سراسر مثبت نیستند. اینکه چطور باید کارزاری تشکیل داد که بتوان بیشترین افراد را به آن جذب کرد، کارزار را گسترش داد و از آن بیشترین امتیازات را گرفت، مستلزم به کارگیری راهبردها و شیوه‌های عمل مؤثر است. در واقع، کارزار در سطح ملی باید برنامه‌ریزی راهبردی (استراتژیک) داشته باشد و برای مناطق مختلف، متناسب با فرهنگ و سنت آن مناطق برنامه‌ریزی عملیاتی و تاکتیکی داشته باشد. راهبرد یا استراتژی از فرمول معینی پیروی نمی‌کند، بلکه به نسبت اینکه به چه چیزی می‌خواهیم برسیم باید ابتکار عمل به خرج بدهیم و آن را خلق کنیم. به علاوه، مخاطبان ما گوش می‌دهند که ببینند پیام ما چیست. پس از آن، باید روشن باشد که چه کاری را و چگونه انجام می‌دهیم. و شیوه‌های عمل (تاکتیک‌ها) زمانی مؤثرند که به‌صورت متوالی استفاده شوند و همواره یکدیگر را تقویت کنند.

منال الشریف در سال ۲۰۱۱ جنبش رانندگی زنان (Women2Drive) در عربستان سعودی را پایه‌گذاری کرد و به این ترتیب جنبشی برای به دست آوردن حق رانندگی برای زنان در این کشور به راه افتاد. سرانجام در ژوئن ۲۰۱۸ حکومت مطلقه سعودی ممنوعیت طولانی‌مدت رانندگی زنان را لغو کرد. اما زندانی شدن کنشگران زن در می ۲۰۱۸ پیام آشکاری از سوی حاکمیت با این محتوا بود که این اصلاحات واقعی نیستند. به طور خلاصه اینطور بگویم: این یک جنگ علیه زنان است.

جنبش زنان در افغانستان پس از طالبان وارد یک مرحلۀ تازه شده است. این جنبش توانسته است در بخش‌های مهم جامعه خود را مطرح کند و به عنوان یک مبحث تازه ساختارها و روابط قدرت را به چالش بکشد. پرسش اصلی این مقاله این است که جنبش مذکور به دنبال چه چیزی است؟ برای یافتن پاسخ با ۸۰ تن از فعالین این جنبش مصاحبه شده است.

بعد از عمل‌های بینی و کاشتِ گونه و لب و مژه و ناخن و کشیدن چربی از اینجا و تزریقش به آنجا، جراحی لابیاپلاستی (بریدن لبهای داخلی واژن به قصد زیباسازی) جدیدترین محصول این آشفته بازار رسانه‌ایست.

به گزارش فعالان حقوق زنان حاضر در یمن، منطقه‌ای که زمانی یمن جنوبی نام داشت و در سال‌های ۱۹۶۷ تا ۱۹۹۰ یک کشور مستقل بود سردمدار حقوق زنان در شبه‌جزیره عربستان به شمار می‌رفت. سال‌های پس از استقلال یمن جنوبی از بریتانیا در سال ۱۹۶۷ دوران طلایی برای زنان بود، زنان تحصیل‌کرده و شاغل بودند و به اندازه مردان قدرت و توانایی داشتند. قانون مصوب سال ۱۹۷۴ یک دستور کار مترقی در زمینه حقوق زنان وضع کرد که به زنان اجازه می‌داد در برخی موقعیت‌ها همانند مردان بتوانند درخواست طلاق دهند، رضایت زنان پیش از ازدواج را شرط لازم می‌شمرد و حداقل سن ازدواج را ۱۶ سال تعیین می‌کرد.

این نظام به هم وابسته‌ی جهانی بر استثمار گروه‌های فرودست استوار است، اما نظام به‌طور هم‌زمان اشکال فرهنگی مخالف را بکار می‌گیرد تا وضعیت این گروه‌ها را نشان دهند. سیاه‌پوستان، سلطه‌ی مردان سفیدپوست بورژوا را به چالش کشیده‌اند، زنان و دیگر گروه‌های فرودست که به دنبال اعتباربخشی دانش خود هستند و خواستار عدالت اجتماعی و برابری از طریق مبارزه‌های متعدد سیاسی و فرهنگی هستند... چالش اساسی نظری نظام دانش سنتی غربی از نظریه‌ی فمینیستی می‌آید که همچون دیگر رویکردها، به تفاوت اعتبار می‌دهد و ادعای جهانی واقعیت را به چالش کشیده و به دنبال ایجاد دگرگونی اجتماعی در دنیا و تغییر به سمت معناهای غیرقطعی است.

باید از محدودیت‌ها عبور کنیم. این نگرش که دخترانمان باید سرسنگین و متین باشند و پسرانمان سرسخت، باید تغییر کند. نگرشی که دخترانمان را به خاطر صحبت کردن با صدای بلند و پسرانمان را به خاطر اشک ریختن نکوهش می‌کند باید تغییر کند. باید این نگرشی که زنان را به خاطر جنسیتشان نکوهش می‌کند و به مردان به خاطر جنسیتشان پاداش می‌دهد، تغییر دهیم. این نگرش که اجازه‌ی آزار و اذیت روزمره‌ی زنان را می‌دهد چه در خیابان باشند و چه در فضای مجازی، باید تغییر کند. دیدگاهی که به مردان یاد می‌دهد از حضور و موفقت یک زن احساس خطر کنند باید تغییر کند.

نویسنده معتقد است بدون درک کامل تاریخ اشتباهتمان را تکرار خواهیم کرد و با همین استدلال با  مرور تاریخ عراق در سال‌های دور سعی بر نشان دادن چگونگی وضعیت حال حاضر مردم عراق دارد؛ مردان و زنانی که با استعمار و دولت‌های استبدادی درگیر بودند. او معتقد است تاریخ  مبارزات زنان و آزادی‌ها و برابری‌هایی که به دست آوردند با  چهره‌ای که آمریکایی‌ها و متحدانش از عراق نشان می‌دهند واقعیت ندارد.

بیدارزنی: با اینکه آموزش مسائل جنسی به نوجوانان و جوانان امروزه از اهمیت زیادی برخوردار است و تمرکز و اهمیت آن نسب به گذشته افزایش‌یافته، هنوز تا رسیدن به آموزش صحیح و مطلوب که باعث مصونیت از آسیب‌های احتمالی است فاصله زیادی داریم. برای مثال در آمریکا که در مسائل آموزش بهداشتی، جنسی و خودمراقبتی پیشرو است به گفته DCD …