مساله سازمان‌دهی و ساختار یکی از مسائل مهم و چالش برانگیز جنبش‌های اجتماعی ستم‌ستیز در حوزه‌های گوناگون است که نه تنها مباحثه درباره آن جریان دارد بلکه در عمل نیز فعالان با آن دست به‌ گریبانند: از یک سو ساختار می‌تواند روابط ستم‌گرانه در گروه را بازتولید یا به نحوی برقرار کنند و از سوی دیگر بدون ساختار به سرانجام رساندن بسیاری از کارها با دشواری رو‌به‌رو می‌شود. 

«آن‌قدر عزا بر سرمان ریخته‌اند که فرصت زاری کردن نداریم، پیام دقیق به ما رسیده است:  خفه می‌کنیم.  ما هم حاضریم! مگر قرار نیست که برای جامعه‌ی مدنی و آزادی بیان قربانی بدهیم؟ حاضریم!» (هوشنگ گلشیری، پاییز ۱۳۷۷) درحالی‌که سایه‌ی شوم مسائل اقتصادی و معیشتی ناشی از سیاست‌های خصوصی‌سازی و محدود کردن روزافزون خدمات رایگان از جمله خدمات درمانی و …

امروز، دهم سپتامبر، روز جهانی مقابله با خودکشی است و تعدد اخبار و آرا اجازه نمی‌دهد بدانیم سحر خدایاری بالاخره چه روزی درگذشته است. در شرایطی که هر چیزی امنیتی محسوب می‌شود تا تنها امنیت آن‌هایی حفظ شود که هیچ علاقه‌ای به دیدن زنان در کنار خود در ورزشگاه‌ها ندارند و آن را «بی‌ناموسی» نیز ارزیابی می‌کنند.

احتمال آنکه ابتلا به بیماری زنان توسط جامعه‌ی پزشکی نادیده گرفته یا به‌طور کلی انکار شود، بسیار بیشتر از مردان است. زنان برای مدت زمان بیشتری منتظر دریافت داروهای درمانی می‌مانند، زمان تشخیص ابتلا به سرطان زنان طولانی‌تر است، احتمال اینکه علائم بیماری‌های جسمی زنان به مشکلات روحی و روانی نسبت داده شود بیشتر از مردان است. احتمال آنکه بیماری‌های قلبی زنان به‌درستی تشخیص داده نشوند یا بعد از سکته‌ی مغزی معلول شوند زیاد است.

وضعیت ایده‌آلی برای جامعه نیست که خیابان‌ها از زنانی پر بشوند که راکب موتورند و در ترافیک سنگین میدان‌های اصلی، از لای ماشین‌ها ویراژ می‌دهند و رد می‌شوند. چشمی که به حضور حاشیه‌ای زنان عادت کرده است، چگونه می‌تواند چنین صحنه‌هایی را تحمل کند؟ این نگاه همان نگاهی است که تا امروز مشارکت زنان در بازار کار را به طور چشمگیری پایین نگه داشته است.

کلید داشتن رابطه‌ی جنسی موفق این است که رابطه‌ی جنسی به اندازه‌ی کافی خوب را بپذیریم و رابطه‌ی جنسی را شامل معاشقه و تماس‌های برانگیزاننده در کنار دخول بدانیم.

بیدارزنی: قوانین پوشش[۱] به اشکال متفاوت،‌ مسئله‌آفرین هستند. مدارس، سالن‌های ورزشی و مشاغل غالباً از قوانین پوشش بهره می‌گیرند تا آنچه در محیط‌های خود «حرفه‌ای» می‌نامند را تقویت کنند و یا از انحرافات ناشی از پوششی که ممکن است بعضی آن را لُختی یا «نامناسب» بدانند، بکاهند. این نیت‌ها به ظاهر بی‌ضرر هستند، مقاصدی که می‌خواهند یک محیط کاری سالم …

آنچه که اخلاق مراقبت نامیده می شود تاکید بر روابط بین افراد_ به جای حقوق فردی یا ترجیحات فردی است. افراد به عنوان رابطه‌ی وابستگی در نظر گرفته می‌شوند نه به عنوان شخصیت‌های خود مختارِ فردگرایانه‌ی رویکرد غالب لیبرال. در واقع روابط مراقبتی به عنوان ارزش اصلی در نظر گرفته می‌شوند.

تصویب قانون حمایت از زنان در برابر خشونت خانگی نقطه عطفی در جنبش زنان هند در برابر بی‌عدالتی‌های جنسیتی مبتنی بر خشونت خانگی بود. این قانون بر اساس پیچیدگی‌ها و ظرافت‌هایی که در پرونده‌های مرتبط با خشونت و در روابط صمیمی وجود دارد طراحی شده است. قانون مذکور در حقیقت با به رسمیت شناختن این واقعیت که بسیاری از زنان تحت خشونت به دلیل واکنش‌های اجتماعی و ترس از فروپاشی خانواده‌هایشان، موارد خشونت خانگی را به مجاری قانونی گزارش نمی‌دهند، چارچوب غیررسمی دیگری را در چارچوب قانون گنجانده است که سازمان‌های مردم‌نهاد (ان. جی. او ها) که ارائه‌دهنده‌ی خدمات اجتماعی هستند در پروسه‌ی رسیدگی به پرونده‌های خشونت خانگی دخیل شوند.

خانم آبیار کاملاً فراموش می‌کند بگوید چه بر سر مردمان بلوچ آمد در تاریخ طولانی‌شان! که به اینجا رسیدند؟ در چه بستر اجتماعی- سیاسی عبدالمالک ریگی، چنین خطرناک و خونریز می‌شود؟ چرا مردمانی به او می‌پیوندند؟ سفارش‌دهنده فیلم نرگس آبیار چرا نمی‌خواهد حتی محض تفنن اشاره‌ای به این موضوع بشود به‌جای همه این‌ها بر مهمان‌نوازی و مهربانی قوم بلوچ و البته سادگی آن‌ها تأکید می‌کند و با کمک گرفتن از هر آنچه که یک فیلم را دراماتیک و احساساتی می‌کند دل مخاطب را خوب می‌سوزاند.