والبی هزینه‌های عمده‌ی خشونت خانگی را در سه دسته قرار می‌دهد: ابتدا، استفاده از خدمات که غالباً خدمات عمومی هستند. دسته دوم شامل بازدهی ازدست‌رفته‌ی اقتصادی ناشی از اختلال در کار است و هزینه‌ای که بر دوش کارفرمایان و خود قربانیان است. سوم، هزینه‌ی درد و رنج انسانی است.
بیایید این سربازی هم ببرید زنان را. بعد همان‌طور مثل جاهای دیگر سانسورشان کنید، مثل شهادت در جنگ، مثل اسارت، مثل زنانی که پیش از اعدام مجبور به ازدواج با پاسدارها می‌کردید… اگر این سربازی رفتن است که آن همه امتیازات اجتماعی را نصیب مردها می‌کند، بفرمایید این دو سال از عمر ما را بگیرید و در عوض خونمان را نریزید لطفاً!
ضرورت دارد که اینجا در ترکیه بدانند در ایران جنبشی هست یا نه. برای اینکه اگر آنجا اتفاقی بیفتد از اینجا می‌توان حمایت کرد و برعکس. اطلاع داشتن از حال هم به همبستگی بیشتر ختم می‌شود. منظورم این است که اگر از هم اطلاع داشته باشیم می‌توانیم به هم یاری برسانیم. اگر چشم و گوشمان را ببندیم در خود فرو می‌رویم و ضعیف می‌شویم و همبستگی شکل نمی‌گیرد.
دیویس، اعتراضات گسترده‌ی برآمده از مرگ فلوید را مایه‌ی امیدواری می‌داند. گرچه اخیراً در سال ۲۰۱۴ اعتراضات زیادی در مقیاس بزرگ صورت گرفت - پس از مرگ مایکل براون و افراد دیگر از جمله تَمیر رایس، ساندرا بلَند و اریک گارنر – اما از نظر دیویس این‌بار تغییری رخ داده است. این‌بار سفیدپوستان دارند آگاه می‌شوند.
در خشونت خانگی از نوع فیزیکی زن می‌تواند در قالب ضرب‌وجرح از شوهرش شکایت کند. در خشونت فیزیکی زن می‌تواند قبل از تصمیم به طلاق هر چه سریع‌تر به کلانتری مراجعه کند تا کلانتری او را به پزشکی قانونی ارجاع دهد، بعد از گواهی باید به دادسرا مراجعه کند.
بیدارزنی: اخیراً، مطلب یکی از پژوهشگران حوزه‌ی فلسفه به دستم رسیده بود در رابطه با نقش‌های جنسیتی والدین هم‌جنس در تربیت فرزند و پس از خواندن آن متن بود که ایده‌ی نگارش این مطلب در ذهنم جرقه زد. از آنجا که این پست به صورت خصوصی و نه عمومی منتشر شده بود، دودل بودم که آیا اجازه‌ی انتشار و نوشتن …
زندگی سیاه‌پوستان اهمیت دارد. علاوه بر این تا آن هنگام که بتوانیم جنبشی را پایه گذاریم که بتواند نژادپرستی و سرمایه‌داری را شکست دهد، تا آن هنگام که کارگران از تمام نژادها علیه کاپیتالیست‌ها و سازمان سرکوبگرشان متحد شوند، این خوب است که به رؤسا، مقامات دولتی و پلیسی که محافظ آن‌هاست با کمی خشم پرولتاریایی یادآوری شود که زندگی سیاه‌پوستان اهمیت دارد.
نگاهی کوتاه به مجموعه‌ی قوانین ایران در مورد مسائل مربوط به زنان به ما نشان می‌دهد که نظام حقوقی ایران با به رسمیت نشناختن جنسیت زنان به عنوان موجودیتی مستقل، پیشاپیش راه را به روی خشونتی می‌گشاید که به طور سیستماتیک مجوزهای قانونی را برای خشونت در تمامی اشکال آن و خصوصاً حادترین شکل آن یعنی زن کشی، فراهم می‌کند.
روان‌شناسان جریان اصلی که معمولاً نگرش‌های ذات‌گرا و هنجاری به رفتارهای انسانی دارند، محدوده‌های هنجاری برای رفتارهای انسانی تعریف می‌کنند و رفتارهای خارج از آن محدوده‌ها را رفتارهای نابهنجار می‌دانند. بنابراین در مواجه با طیف اتیسم نیز بر وجود نوعی اختلال تاکید دارند که مهم‌ترین شاخص آن را فقدان توانایی در تعامل اجتماعی و هم‌دلی می‌دانند. چنین نگرشی علاوه بر آن که متضمن مواجهه‌ی غیربرساخت‌گرا با امر هنجاری است و تبعات هستی‌شناسانه و معرفت‌شناسانه‌ی گسترده‌ای دارد، از جمله تأیید ضمنی منطقی مشابه با منطق کلیشه‌سازی‌های قومیتی، جنسیتی، طبقاتی و ...، مفروضاتی کلیشه‌ای دارد که خود نیز محل بحث هستند.
کتاب «جمعیت نسوان وطن‌خواه ایران» که توسط انتشارات خجسته و در سال ۹۷ وارد عرصه نشر شده در واقع در دو بخش اصلی سامان یافته است. در بخش اول با عنوان مقاله جمعیت نسوان وطن‌خواه؛ چگونگی شکل‌گیری، فعالیت‌ها، مشکلات و موانع اصلی، دلایل انحلال جمعیت نسوان وطن‌خواه در فاصله سال‌های ۱۳۰۱ تا ۱۳۱۴ به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و پایدارترین تشکل‌های زنان ایران مورد تحقیق و بررسی مؤلف قرار گرفته و در بخش دوم کتاب نیز فهرست کاملی از مقالات مجله جمعیت نسوان وطن‌خواه از سال‌های ۱۳۰۲ تا ۱۳۰۵ و برگزیده‌ای از مقالات و مطالب آن گرد آمده تا بدین ترتیب به شناخت بیشتر مجله به‌عنوان ارگان جمعیت نسوان وطن‌خواه و در نتیجه جنبش زنان ایران در آن مقطع بینجامد.
ورود