بیدارزنی: مقاله «تعریف دگرگونه زنان از رابطه تنانه» در اولین همایش «انسان‌شناسی و جنسیت» در سال ۹۴ در انجمن انسان‌شناسی ایران ارائه‌شده است و در اینجا بازنشر می‌شود. متأسفانه مجلات علمی –پژوهشی- ترویجی از انتشار آن به دلیل آنچه فمینیستی بودن محتوی می‌خواندند، امتناع کردند. در اینجا جا دارد از زنانی که به پژوهشگر اعتماد کردند و خصوصی‌ترین تجارب زیسته خود را در اختیار من قرار دارند صمیمانه سپاسگزاری کنم که بدون این همکاری این پژوهش امکان‌پذیر نبود.
چکیده
ازدواج در فرهنگ ایرانی از جایگاهی والا برخوردار و یکی از دغدغه‌های خانواده‌ها در مورد فرزندانشان است. ازدواج کارکردهای مختلف عاطفی، اجتماعی، روانی دارد؛ و ارضای غریزه جنسی ازجمله کارکردهای مهم آن محسوب می‌شود. ضمن آنکه در جامعه ایرانی تنها چارچوب پذیرفته‌شده برای ارضای غریزه جنسی، ازدواج است. در فرهنگ مردسالار ایران در مورد فعالیت جنسی مردان خارج از ازدواج با مدارا برخورد می‌شود اما رابطه خارج از ازدواج در مورد زنان به دلیل داشتن فیزیولوژی متفاوت آنان با تنگناهایی مواجه است. در سال‌های اخیر با تغییرات اجتماعی و همچنین رشد آگاهی جنسیتی در بین زنان شاهد شکل‌گیری شیوه‌های دیگری به‌جز ازدواج برای ارضای غریزه جنسی در بین زنان هستیم.
در این پژوهش با ده زن ۲۸-۳۸ ساله که رابطه جنسی خارج از ازدواج داشته‌اند مصاحبه شد تا مشخص شود آنان چه نگاهی به بکارت، عشق و رابطه جنسی دارند. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد بکارت داشتن تا زمان ازدواج برای این زنان ارزش محسوب نمی‌شود و آنان بکارت را بیشتر امری فیزیولوژیک می‌دانند تا ارزشی اخلاقی. هرچند که دو نفر از آنان در عین داشتن رابطه جنسی بکارت خود را حفظ کرده‌اند.
همچنین به‌جز دو زن، بقیه پاسخ‌دهندگان تمایزی بین عشق و رابطه جنسی قائل نبودند و ترجیحشان تجربه کردن اولین رابطه جنسی با مردی بود که دوستش داشته باشند و او را متعهد بدانند. استرس و فشارهای روانی ازجمله آسیب‌هایی است که این زنان به دلیل تابوشکنی متحمل شده‌اند. این زنان به دلیل شکستن هنجارهای جامعه نگران آینده خود هستند چراکه بیشتر خانواده‌ها از رابطه خارج از ازدواج آنان خبر ندارند.
واژگان کلیدی: روابط عاشقانه، عشق، ازدواج، رابطه خارج از ازدواج، رابطه جنسی
متن کامل مقاله را از لینک زیر دریافت کنید: