‌ ابتدا مقدمه‌ای در رابطه با چرایی و چگونگی شکلگیری کارزار منع خشونت خانوادگی و فعالیت آن در این مدت دو سال می‌گویم. سپس به ضرورت در نظرگرفتن پیشنهادهای متن «قانون منع خشونت خانگی علیه زنان» که مورد حمایت این کارزار بوده است با ذکر دو مثال از روایت‌های ارسال شده به کارزار می پردازم. نحوه درمان این دو مورد از روایتها که یکی در ایران و دیگری در یکی از کشورهای اروپایی بوده را مقایسه می‌کنم و پیشنهاد قانونی کارزار را در این زمینه مطرح می‌کنم.

نابرابری‏های جنسیتی، دادن حقوق کمتر به زنان، نادیده گرفتن آن‏ها برای مسئولیت‏های مهم و کلیدی در سازمان، مسئولیت‏ گریزی مردان در محیط کار، انتظار کار برابر و حتی بیش‏تر نسبت به همکار مرد و... همگی از مصادیق خشونت علیه زنان در محیط کار هستند که برای خانم‏ها تبعات منفی متعددی دارند.

هنگامیکه از خشونت خانگی صحبت می‌شود اولین چیزی که به ذهنمان می‌رسد خشونت روانی یا خشونت فیزیکی است؛ اما تحقیقات نشان داده است خشونت اقتصادی یکی از گسترده‌ترین و در عین حال پنهان‌ترین خشونت‌هایی است که زنان در روابط پرخشونت با آن مواجه هستند. اکثر مطالعات انجام‌گرفته در خصوص خشونت خانگی نشان می‌دهند تقریباً تمام زن‌هایی که تحت خشونت خانگی هستند، خشونت اقتصادی را تجربه می‌کنند. خشونت اقتصادی می‌تواند اولین نشانه از خشونت جنسی و خشونت خانگی در شروع یک رابطه باشد.

ما باید باور کنیم که وقتی آزار می‏بینیم متهم نیستیم. در دنیای امروز، هرکدام از ما رسانه هستیم پس می‏توانیم از جامعه کوچک اما پراهمیت خانواده شروع کنیم و تابوها را دور بریزیم. به دخترم و همه دختران سرزمینم می‏گویم «زندگی امن و جامعه ایمن حق توست. حرف ‏نزدن و پنهان کردن آزارهای خیابانی، رازداری و آبروداری نیست. درباره‌اش حرف بزنیم و کمک کنیم فرهنگ جامعه آن‏قدر پیشرفت کند که برای همه امن باشد.»

چند سال قبل برای انجام سونوگرافی به یک مرکز رادیولوژی و سونوگرافی در اهواز رفته بودم. در بین جمعیتی که در سالن انتظار نشسته بودند، خانم بارداری که به‌زحمت ۱۶-۱۵ سال داشت بیشتر از همه توجهم را جلب کرد و علت آن‌هم هیجان و شور و شوقش بود؛ تمام مدتی که در سالن نشسته بود با همراهش می‌گفت، می‌خندید و مشتاقانه منتظر بود که نوبتش برسد. نوبتش فرا رسید و حدود بیست دقیق‌هایی در داخل اتاق سونوگرافی بود و بعد دیدم که کاملاً به هم ریخته، پریشان و گریان از اتاق خارج شد. با شناختی که از فرهنگ مردم بومی آنجا داشتم حدس زدم که احتمالاً فکر می‌کرده جنینش پسر است و یا در نوبت‌های قبلی سونوگرافی احتمال داده‌اند که پسر باشد و حالا متوجه شده که دختر است. گریان از سالن انتظار بیرون رفت، همراهش هم به دنبالش دوان دوان از سالن خارج شد و هر دو با هم رفتند.

چد مایرز[۱] ۱۶ آوریل ۲۰۱۸ بیدارزنی: در حالی که به نظر می رسید قرن بیستم زمانۀ غلبۀ سکولاریزاسیون باشد، از ربع پایانی این قرن به این سو، رویدادهایی مانند انقلاب ۱۳۵۷ایران، ظهور و قدرت‌گیری مجاهدین با ایدئولوژی اسلام سیاسی در افغانستان، حادثۀ ۱۱سپتامبر در آمریکا و پدید آمدن و رشد نیروهایی با گفتمان‌های بنیادگرایی مذهبی رادیکال اعم از اسلامی، مسیحی …

مبارزه برای رسیدن به برابری جنسیتی میان زنان و مردان مبارزه‌ای مستمر در جهان است. بسیاری از اشکال نابرابری جنسیتی را مردان هیچ‌گاه تجربه نمی‌کنند، تبعیض‌هایی که سال‌ها سلامت جسم و روان زنان را به مخاطره می‌اندازند. در ادامه به ده مورد نابرابری جنسیتی که زنان در سراسر جهان با آن مواجه هستند اشاره می‌شود.

از حجاب اجباری تا حتی ممنوع بودن تصویر سیگارکشیدن زنان، کم و بیش همین فلسفه را دارند «عناد با لذت بردنِ زنان». گویا تا زن لذت می‌برد، درهای گناه باز می‌شوند.

بیدارزنی:‌ پژوهشی جدید که در کنفرانس سالانه (۲۰۱۸) انجمن متخصصان بیهوشی آمریکا ارائه شده نشان می‌دهد عامل اصلی مرتبط با افسردگی پس از زایمان احتمالاً دردی است که مادر پس از تولد فرزند متحمل می‌شوند، در حالی که قبلاً این افسردگی را با درد زایمان مرتبط می‌دانستند. پژوهش‌های قبلی نشان داده بود که درد مرتبط با به دنیا آوردن فرزند …

در اکتبر سال ۲۰۱۷ الیسا میلانو از زنان سراسر جهان خواست که تجربیات خود را از آزار جنسی با به اشتراک‌‌‌‌‌‌گذاری هشتگ #METOO بیان کنند و با این شیوه فضایی را برای محکوم کردن هر گونه آزار جنسی زنان در محیط‌های مختلف ایجاد کنند. هشتگ یاد شده تبدیل به جنبشی اعتراضی در سراسر جهان شد و بارها و بارها در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد و موج پدید‌‌آمده از آن نیز در عالم واقعی، پرونده‌های آزار جنسی افراد زیادی از جمله افراد سرشناس از سیاستمدار گرفته تا هنرمند و تهیه‌کننده و کارگردان سینما را برملا کرد.